Зэфірын (папа рымскі)

Зэфірын (па-лацінску: Zephyrinus; ?, Рым, Рымская імпэрыя — 20 сьнежня 217, Рым, Рымская імпэрыя) — біскуп рымскі (199—217), хрысьціянскі сьвяты. Змагаўся зь ерасямі і бараніў боскасьць Хрыста.

Папа сьвяты
Зэфірын

Zephyrinus
Пачатак папства	199
Канец папства	20 сьнежня 217
Папярэднік	Віктар I
Наступнік	Калікст I
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Зэфэнія
Нарадзіўся	невядома Рым, Рымская імпэрыя
Памёр	20 сьнежня 217 Рым, Рымская імпэрыя
Дэнамінацыя	Каталіцкая царква[1]
Заняткі	каталіцкі сьвятар
Сьвяты́
Дзень памяці	20 сьнежня
Зэфірын у Вікісховішчы

Пантыфікат

Цягам 17-гадовага знаходжаньня Зэфірына на пасадзе маладая Царква перажывала перасьлед ад імпэратара Сэвэруса да ягонага скону ў 211 року. У 202 або 203 року ён выдаў эдыкт, які забараняў навяртаньне ў хрысьціянства.

Паводле сьв. Аптатуса, Зэфірыну таксама даводзілася супрацьстаяць ерасям і апастасіям, галоўным чынам з Маркіёнам, Праксеясам, Валенцінам і мантаністамі^[2].

За сваю веру ня стаў фізычным мучанікам, аднак за свае душэўныя і духоўныя пакуты ў часе пантыфікату прызнаны мучанікам; гэты тытул быў зьняты праз 132 гады пасьля ягонай сьмерці^[3].

Памяць

У XIII стагодзьдзі ў агульны рымскі каляндар быў уведзены памятны дзень Папы і мучаніка сьвятога Зэфірына, які адзначаўся 26 жніўня. У 1969 року ўспамін быў скасаваны, паколькі Зэфірын не зьяўляецца мучанікам і памёр не 26 жніўня^[4], а 20 сьнежня^[5].