Зямля (карціна Фэрдынанда Рушчыца)

«Зямля» (па-польску: Ziemia) — карціна мастака Фэрдынанда Рушчыца, скончаная 1898 і ўпершыню выстаўленая на пэрсанальнай выстаўцы Рушчыца ў 1899 годзе. Цяпер карціна выстаўленая ў Нацыянальным музэі Варшавы^[1]. Адзін зь лепшых і найбольш вядомых твораў мастака. Карціна перадвызначыла кірунак нацыянальнага пэйзажнага жывапісу ў XX стагодзьдзі і стала сымбалем Беларусі^[2].

Зямля
па-польску: Ziemia
Мастак	Фэрдынанд Рушчыц
Год	1898
Тып	палатно, алей
Месцазнаходжаньне	Нацыянальны музэй у Варшаве

Гісторыя

Карціна была створаная Рушчыцам па вяртаньні ў радавы маёнтак Багданава з доўгага падарожжа па Заходняй Эўропе з мэтай удасканаленьня свайго мастацтва. Была скончаная ўвосень 1898, а ў наступным годзе выстаўленая на першай пэрсанальнай выстаўцы Рушчыца ў Вільні. Увесну 1899 году «Зямля» ўпершыню выстаўлена ў Пецярбурскай акадэміі мастацтваў, дзе вызвала нэгатыўную рэакцыю^[3], а ўзімку – у Варшаве, дзе яе адразу ж закупіла галерэя «Захэнта». Менавіта гэтая карціна прынесла мастаку шырокую вядомасьць^[4].

Апісаньне

Ніжнюю частку палатна запоўніў плаўна закруглены цёмна-карычневы пагорак, расьсечаны барознамі толькі што зааранай зямлі. На вяршыні пагорка два вала запрэжаных у хамуты і араты-селянін, які, выбіваючыся з апошніх сіл, паганяе іх, бо імкнецца хутчэй узараць сваё поле. Зямля зьяўляецца сымбалем вечнасьці, адраджэньня і прыроды-маці. Яна сымбалізуе настойлівасьць і стабільнасьць, пануе над матэрыяльнымі рэчамі, ростам, сьмерцю, багацьцем і ўрадлівасьцю. На заднім пляне, агромністае неба зь пераднавальнічнымі валавянымі хмарамі, што навісьлі над карычневым полем.

Канфлікт і сымбіёз стыхіяў зямлі і паветра, зьніжэньне дэталізацыі, мінімум формаў і фарбаў, выкарыстаньне шырокіх мазкоў — усё гэта стварае характэрны мэлянхалічны настрой невыноснай катаржнай працы^[4]. Нягледзячы на гэта, ўпарты сейбіт застаецца непераможаным і, здаецца, здольны пераадолець сам час^[5].

Глядзіце таксама

• Сьпіс карцін Фэрдынанда Рушчыца
• Ля касьцёла