Каэфіцыент працоўнага ўдзелу

Каэфіцыент працоўнага ўдзелу^[a][1] (КПУ) — ацэнка ўкладу асобнага працаўніка прадпрыемства.

КПУ прадстаўляе сабой агульную ацэнку працы асобнага працаўніка, якая ўключае ў сабе:

• асабістую вытворчасьць
• якасьць працы
• сумяшчэньне прафэсіяў
• выкананьне складанай працы
• павелічэньне зон абслугоўваньня
• дапамога іншым працаўнікам
• захаваньне дысцыпліны

СССР

У часы СССР для вызначэньня КПУ трэба была згода дружыны (брыгады). Для гэтага зьбіралі ўсю дружыну, або большасьць яе сябраў і на сходзе дружыны вызначалі працоўны ўдзел кожнага працаўніка. На сходах, як правіла, прысутнічалі прадстаўнікі ўправы прадпрыемства і працаўнікі прафсаюзу.

Беларусь

Пасьля распаду СССР і незалежнасьці Беларусі КПУ захавалася на дзяржаўных прадпрыемствах. У недзяржаўных прадпрыемствах КПУ прыжылося, але з асаблівасьцямі.

Пасьля прыходу да ўлады А. Лукашэнкі і пачалі згортваць самапраўнасьць працаўнікоў прадпрыемстваў. У 1999 годзе былі ўвезеныя кантракты для працаўнікоў, бо раней яны былі толькі для начальнікаў прадпрыемстваў.

Паступова КПУ пачалі ставіць толькі начальнікі прадпрыемства без удзелу працаўнікоў і іх дружыны. Зараз такі стан ацэнкі працы людзей на большасьці прадпрыемстваў Беларусі.

Карыстаньне

КПУ раіцца ставіць для выплаты:

• зьдзельных заработных платаў працаўнікоў
• прэміі
• ашчаднасьць па фондзе аплаты працы, якая зьявілася з-за скарачэньня колькасьці працаўнікоў

Асноўная ацэнка (бал) ставіцца 1, а само КПУ можа быць ад 0 да 1,5. КПУ можа ставіцца для ацэнкі асобнага працаўніка, але з узелам ацэнкі дружыны (брыгады), дзе робіць працаўнік.