Каб людзі не журыліся

Каб людзі не журыліся — п’еса, напісаная А. Макаёнкам ў 1958 годзе і пастаўленая на сцэне Купалаўскага тэатру ў 1959 годзе.

Каб людзі не журыліся
Аўтар	Андрэй Макаёнак
Краіна	БССР
Мова	беларуская
Год прэм’еры	1959

У п’есе раскрываюцца праблемы сельскай рэчаіснасьці, пытаньні калгаснага будаўніцтва, паказваюцца людзі з абывацельскай псыхалёгіяй, асэнсоўваюцца жыцьцёвыя клопаты сельскіх працаўнікоў^[1].

Хлёстка напісаныя сатырычныя вобразы калгаснага старшыні Самасеева і райплянаўскага начальніка Гудзеева.

Ролі

• Сьцяпан Бірыла — Гудзееў, начальнік райпляну
• Барыс Платонаў — Кавальчук
• Глеб Глебаў — Самасееў, старшыня калгасу

Цікавыя факты

Калі купалаўцы захацелі паехаць з п’есай у Кіеў, дазволу ня даў сакратар ЦК КПБ па ідэалёгіі Цімафей Гарбуноў, які палічыў, што суседзі будуць сьмяяцца зь беларусаў. І твор зьнялі з рэпэртуару^[2].