Канстанцін Аляксееўскі

Канстанці́н Аляксе́евіч Аляксе́еўскі (15 верасьня 1855, Віленская губэрня — па 1918) — вайсковец, удзельнік беларускага нацыянальна-вызвольнага руху пачатку XX ст. Генэрал-лейтэнант (1916).

Канстанцін Аляксееўскі лац. Kanstancin Alaksiejeŭski
15 верасьня 1855 — па 1918
Месца нараджэньня	Віленская губэрня, Расейская імпэрыя
Прыналежнасьць	Расейская імпэрыя
Род войскаў	артылерыя
Гады службы	1873—1917
Званьне	генэрал-лейтэнант
Узнагароды	Ордэн Сьвятой Ганны Ордэн Сьвятога Станіслава I ступені Ордэн Сьвятога Ўладзімера III ступені Ордэн Сьвятога Станіслава III ступені

Біяграфія

З шляхецкага роду Віленшчыны. Скончыў Полацкую вайсковую гімназію, паступіў на службу 10 жніўня 1873 году. У 1875 годзе скончыў 2-ю Канстанцінаўскую вайсковую вучэльню. У 1908—1911 гадох быў камандзірам 1-й Уладзівастоцкай крапасной артылерыйскай брыгады. У 1909 годзе атрымаў годнасьць генэрал-маёра. У 1915 годзе стаў начальнікам артылерыі Свэаборскай крэпасьці. З 1916 году — генэрал-лейтэнант.

Увесну 1917 году ў Выбаргу далучыўся да арганізацыі матросаў-беларусаў Балтыйскага флёту^[1]. Абіраўся ў склад Рады старэйшынаў на Першым Усебеларускім зьездзе ў сьнежні 1917 году. Заклікаў адрадзіць Беларускую дзяржаву, на зьездзе выступіў у абарону беларускага нацыянальнага бел-чырвона-белага сьцяга. У 1918 годзе атрымаў запрашэньне ад Рады Беларускай Народнай Рэспублікі ў Менск дзеля фарманьня беларускай нацыянальнай арміі^[2].

Аўтар «Успамінаў пра Ўсебеларускі зьезд у месьце Менску» ў часопісе «Чырвоны шлях» (1918, № 1—2), дзе пакінуў зварот да беларускай моладзі «няхай жыве на вякі [вольная Беларусь]»^[3].