Канцьзя (мова)

Канцьзя (па-кітайску: 康家语, трансьл. Kāngjiā Yǔ) — вынайдзеная ў нядаўнім часе мангольская мова, на якой размаўляе блізу 300 чалавек мусульманскага насельніцтва, што жывуць у павеце Джэнца Хуанань-Тыбэцкай аўтаномнай акругі правінцыі Цынхай Кітаю. З таксанімічнага пункту гледзішча мова канцьзя займае сярэдняе становішча паміж баааньскай і дунсянскай мовамі.

Канцзя
Ужываецца ў	Кітаі
Рэгіён	правінцыя Цынхай
Колькасьць карыстальнікаў	300—1000 чал.[1]
Клясыфікацыя	Алтайскія мовы Мангольскія мовы Паўднёвамангольскія мовы Канцзя
Афіцыйны статус
Статус:	8а памірае[d][2]
Коды мовы
ISO 639-2(Т)	kxs
ISO 639-3	kxs

Кароткі нарыс

Фаналёгія

Ніжэй прыведзенае апісаньне гукаў мовы канцьзя^[3].

• Галосныя:

	Пярэдняга шэрагу	Сярэдняга шэрагу	Задняга шэрагу
Верхняга ўздыму	i i y y	ʉ ʉ	ɯ ɯ u u
Сярэдняга ўздыму	e e	ə ə ɚ ɚ	ɵ ɵ
Ніжняга ўздыму		a a	ɔ ɔ

• Зычныя:

		Білябіяльныя	Зубныя	Лятэральныя	Рэтрафлексныя	Палятальныя	Вэлярныя	Увулярныя	Глётальныя
Выбухныя	Глухія	p p	t t				k k	q q
	Звонкія	b b	d d				g g	ɢ ɢ
Фрыкатыўныя	Глухія	f ɸ	s s		ʂ ʂ	ʃ ʃ		χ χ	h h
	Звонкія	v v	z z		ʐ ʐ		ɣ ɣ	ʁ ʁ
Афрыкаты	Глухія		ts t͡s		tʂ t͡ʂ	tʃ t͡ʃ
	Звонкія				dʐ d͡ʐ	ʤ d͡ʒ
Насавыя		m m	n n				ŋ ŋ
Плыўныя			r r	l l
Паўгалосныя						j j

Марфалёгія

Лічэбнікі мовы канцьзя ад аднаго да дзесяці маюць галоўным чынам мангольскае паходжаньне^[4].

Адзін	два	тры	чатыры	пяць	шэсьць	сем	восем	дзевяць	дзесяць
niɣe ~ niχɔ	ɢuar	gurɔ ~ ɢurɔ	derɔ	tavun	ʤirʁun	danlɔ ~ dɔlɔ	neimɔ	jasun	harɔ

Літаратура

• Kim, Stephen S. "Santa". In: Juha Janhunen (ed.). The Mongolic Languages. New York: Routledge, 2003. pp. 347–8.
• Siqinchaoketu [=Sechenchogtu]. Kangjiayu Yanjiu [A Study of the Kangjia Language]. Shanghai: Yuandong Chubanshe, 1999.
• Sechenchogt, A Brief Introduction of Kangjia Speech, Minzu Yuwen, 2002:6, pp. 66-77.

Вонкавыя спасылкі

• Kangjia | Ethnologue (анг.)
• https://web.archive.org/web/20110707050152/http://www.ethnic-languages.org.cn/kangjiayu.htm (кіт.)