Касьцёл Зьвеставаньня Найсьвяцейшай Панны Марыі і кляштар брыгітак (Берасьце)

Касьцёл Зьвеставаньня Найсьвяцейшай Панны Марыі і кляштар брыгітак — помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя ў Берасьці. Знаходзіўся ў прадмесьці Песках. Твор архітэктуры барока. Пры будаваньні Берасьцейскай фартэцыі ўлады Расейскай імпэрыі зачынілі і часткова зруйнавалі кляштар. Па Другой сусьветнай вайне савецкія ўлады дашчэнту зьнішчылі помнік.

Помнік сакральнай архітэктуры
Касьцёл Зьвеставаньня Найсьвяцейшай Панны Марыі і кляштар брыгітак
Касьцёл Зьвеставаньня Найсьвяцейшай Панны Марыі і кляштар брыгітак
Краіна	Беларусь
Места	Берасьце
Каардынаты	52°05′04.82″ пн. ш. 23°39′40.42″ у. д.
Дата заснаваньня	XVII ст.
Касьцёл Зьвеставаньня Найсьвяцейшай Панны Марыі і кляштар брыгітак на мапе Беларусі Касьцёл Зьвеставаньня Найсьвяцейшай Панны Марыі і кляштар брыгітак

Комплекс складаўся з касьцёла, кляштарнага корпуса, гаспадарчых пабудоваў і саду, аточаных мурам. Магчыма, да нашага часу захаваліся падмуркі. Перад фасадам касьцёлу быў невялікі цьвінтар.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

У 1623 годзе ў Берасьці збудавалі драўляныя касьцёл і кляштар брыгітак.

У 1751 годзе завяршылася ўзьвядзеньне мураванага касьцёла, які быў збудаваны коштам Ігната Леанарда Садоўскага — старосты Слонімскага. Храм у тым жа годзе асьвяціў Людвік Ігнаці Рыакур, дапаможны біскуп Луцкай дыяцэзіі, тытулярны біскуп Птолемаіды і афіцыял Берасьцейскі. Адначасна збудавалі мураваны кляштарны комплекс^[1].

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Берасьце апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл і кляштар працягвалі дзеяць. У час будаваньня Берасьцейскай крэпасьці расейскія ўлады ліквідавалі кляштар. У яго будынках разьмясьцілася арыштанцкая рота. Пазьней касьцёл часткова зруйнавалі.

Найноўшы час

Па Другой сусьветнай вайне савецкія ўлады зруйнавалі рэшткі касьцёла і кляштару.

Архітэктура

Касьцёл

Касьцёл — авальны ў пляне аб’ём, завершаны 8-граннай вежай з купалам, да якога далучалася апсыда з бакавымі закрысьціямі і бабінец. Касьцёл быў крыты дахоўкай, купал на вежы быў зроблены з белай бляхі. Галоўны фасад упрыгожваўся вязкамі пілястраў і завяршаўся фігурным шчытом драўлянымі вазамі і статуямі.

Інтэр’ер аздабляла стукавая ляпніна і 11 разьбяных алтароў. У багата аздобленым разьбой галоўным алтары знаходзіўся абраз на палатне Дабравешчаньня Найсьвяцейшай Паньне Марыі. Па баках яго — два аздобленыя разьбой малыя алтары з драўлянымі абразамі сьв. Гертруды і Найсьвяцейшай Панны Марыі. Іншыя, багата аздобленыя разьбой, алтары, пасрэбраныя і пазалочаныя: сьв. Язэпа, сьв. Брыгіты, Маці Божай Мэсынскай, сьв. арханёла Міхала, Провіду Божага, сьв. Аўгустына. На трох калёнах у касьцёле зьмешчаны: укрыжаваньне Ісуса Хрыста, сьв. Ян Хрысьціцель і сьв. Пётра ў аковах, з трыма малымі алтарамі з драўлянымі мэнсамі для адпраўленьня сьвятой імшы. На чацьвёртай калёне — разьбяны драўляны амбон, памаляваны белым, а месцамі пазалочаны.Па цэнтры касьцёлу па абодвух баках быдлі драўляныя лавы. На хораў касьцёлу меўся малы арган (пазітыў).

Кляштар

Кляштарны корпус — 2-павярховы П-падобны ў пляне будынак^[2], які далучаўся да касьцёла і ўтвараў замкнёны ўнутраны двор.

Галерэя

Гістарычная графіка

• Старая графіка
• 
  Абмеры, 1835 г.
• 
  Абмеры, 1835 г.
• 
  Абмеры, 1835 г.
• 
  Абмеры, 1835 г.

Гістарычныя здымкі

• Старыя здымкі
• 
  1915—1918 гг.
• 
  Аэрафотаздымак, 1915—1918 гг.
• 
  1929 г.
• 
  1930-я гг.

• 
  1936 г.
• 
  да 1939 г.
• 
  верасень 1939 г.
• 
  верасень 1939 г.

• 
  1941—1943 гг.
• 
  1941—1943 гг.
• 
  1941—1943 гг.
• 
  1943—1944 гг.