Кляштар марыявітак (Менск)

Кляштар марыявітак — помнік архітэктуры XIX ст. у Менску. Знаходзіўся на Францішканскай вуліцы. У 2-й палове XIX ст. расейскія ўлады зруйнавалі кляштар.

Помнік сакральнай архітэктуры
Кляштар марыявітак
Краіна	Беларусь
Места	Менск
Дата заснаваньня	XVIII ст.

Гісторыя

26 чэрвеня 1771 году жонка старосты паройскага Кунэгунда Рушчыц (з Матушэвічаў) заснавала ў Менску кляштар каталіцкага манаскага ордэна марыявітак і ахвяравала яму пляц на Францішканскай вуліцы. У канцы XVIII ст. Менск заставаўся ледзьве не адзіным местам, у якім інтэнсіўна пашыралася дзейнасьць сясьцёр-марыявітак. Гэты каталіцкі ордэн не патрабаваў пажыцьцёвай адмовы ад сьвецкага жыцьця і аб’ядноўваў набожных жанчынаў, якія жадалі прысьвяціць сябе пропаведзі хрысьціянства ў асяродзьдзі юдэяў.

Паводле візытаў пачатку XIX ст., на тэрыторыі кляштару знаходзіўся вялікі драўляны жылы дом на мураваным падмурку, які законьніцы здавалі ў арэнду, драўляная афіцына (узьведзеная ў 1817 годзе), дзе яны жылі, стайня і вазоўня, хлеў, іншыя гаспадарчыя пабудовы і невялікі гарод. Тэрыторыю кляштару аддзяляў ад Францішканскай вуліцы драўляны паркан з брамай, завершанай каванай манаграмай Імя Панны Марыі^[1].

Пры кляштары працавала школа, у якой выхаванак навучалі мовам, дамаводзтву і арытмэтыцы. Існавала невялікая бібліятэка, у якой налічвалася 26 кніг. У кляштары стала знаходзіліся 3—4 законьніцы, якія ня мелі капліцы і хадзілі на набажэнствы ў касьцёл езуітаў.

У 1850 годзе ўлады Расейскай імпэрыі зачынілі кляштар марыявітак^[2], а ягоны пляц разам з будынкамі прадалі пад забудову жылымі дамамі^[3].

Дадатковыя зьвесткі

• У Менску рэшту жыцьця правёў заснавальнік ордэна марыявітак віленскі ксёндз Язэп Турчыновіч (памёр ў 1773 годзе)^[4]
• У некаторых сучасных публікацыях^[4][5][6] сустракаецца памылковая лякалізацыя кляштару на Траецкай Гары, дзе знаходзіўся касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі і шпіталь сясьцёр міласэрнасьці