Ксенафонт Гаворскі

Ксенафонт Антонавіч Гаворскі (1821 — 29 чэрвеня [ст. ст. 17 чэрвеня] 1871) — заходнерускі гісторык, археоляг, выдавец. Паходзіў зь сям’і ўніяцкага сьвятара. Пасьля сканчэньня ў 1845 годзе Пецярбурскае духоўнае акадэміі працаваў у Полацкай духоўнай сэмінарыі. У 1857—1858 гадах — рэдактар неафіцыйнае часткі «Витебских губэрнских ведомостей». З 1862 году ў Кіеве, у 1864 годзе на просьбу генэрал-губэрнатара Міхаіла Мураўёва пераехаў у Вільню. У грамадзкай і навуковай дзейнасьці стаяў на рэакцыйных пазыцыях, усхваляў палітыку царызму ў Паўночна-Заходнім краі. Быў рэдактарам часопісу «Вестник Западной России», у якім асуджаў паўстаньне 1863—1864 гадоў. Адзін з пачынальнікаў заходнерусізму. Праводзіў раскопкі курганоў каля Полацку, упершыню ахарактарызаваў іхную структуру, вызначыў час іх узьнікненьня. Дасьледаваў гісторыю праваслаўных храмаў.

Ксенафонт Гаворскі
Дата нараджэньня	1812 або 1811[1]
Месца нараджэньня	Наваградзкі павет, Гарадзенская губэрня, Літоўскае генэрал-губэрнатарства, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	17 (29) чэрвеня 1871[1][2]
Месца сьмерці	Вільня, Расейская імпэрыя
Месца пахаваньня	Сьвята-Эўфрасіньнеўскія могілкі
Месца вучобы	Санкт-Пецярбурская духоўная акадэмія[d] (1835) Жыровіцкая духоўная вучэльня[d] (1830)
Занятак	журналіст, гісторык, археоляг, рэдактар, выдавец
Навуковая сфэра	гісторыя[1], археалёгія[1], журналістыка[1] і выдавецкая справа[1]
Месца працы	Полацкая духоўная сэмінарыя[d] Вестник Западной России[d]