Кумбрыйская мова

From Wikipedia, the free encyclopedia

Remove ads

Кумбрыйская мова (па-ангельску: Cumbric) — вымерлая мова, якая ўваходзіць у склад брыцкай падгрупы астраўнога арэалу кельцкай галіны індаэўрапейскай моўнай сям’і.

Хуткія факты Колькасьць карыстальнікаў, Клясыфікацыя ...

На кумбрыйскай мове размаўляла насельніцтва цяперашняй паўночнай Ангельшчына і паўднёвай часткі Шатляндыі, — гэтак званай Старажытнай Поўначы (па-валійску: Yr Hen Ogledd).[1] Кумбрыйская мова дала назоў графству Кумбрыя ў Ангельшчыне.

Remove ads

Гісторыя

Гістарычна ўзыходзіць да часоў, калі плямëны брытаў складалі большасьць насельніцтва ва ўсëй паўднëвай і цэнтральнай Брытаніі, але на той час існавала яшчэ адзіная прабрыцкая мова. Пачынаючы з канца першай паловы І тыс. н. э. у Брытанію пранікаюць германскія плямëны англаў, саксаў ды ютаў (поўдзень і ўсход), крыху пазьней таксама гэлы (з пачатку другой паловы І тыс. н. э.), пасьля чаго дыфэрэнцыяцыя брыцкіх гаворак узмацнілася.

Гісторыю кумбрыйскай мовы прынята адлічваць ад 616 году, калі пасьля Бітвы пры Чэстэры англа-саксонскае каралеўства Нартумбрыя канчаткова адрэзала жыхароў «Старажытнай Поўначы» ад цяперашніх валійцаў. Да гэтага часу цяперашнія Кумбрыя і Ўэйлз былі адным культурным і моўным цэлым. Наяўныя тапанімічныя зьвесткі паказваюць, што кумбрыйская мова была вельмі блізкай іншым мовам брыцкай падгрупы, і насамрэч, валійскай. Кумбрыйская мова канчаткова вымерла да 1112-га стагодзьдзяў.[2]

Remove ads

Глядзіце таксама

  • Кумбрыйскі дыялект ангельскай мовы

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads