Кіраваньне часам

Кіраваньне часам — сьвядомы нагляд за колькасьцю выдаткаванага на дакладныя віды дзейнасьці часу дзеля падвышэньня іх выніковасьці. Вызначае час і шырыню ажыцьцяўленьня задумаў. Яму спрыяюць плянаваньне, разьмеркаваньне, мэтавызначэньне, упаўнаважваньне, агляд справаў, адсочваньне, наладжаньне, стварэньне раскладу й вызначэньне перавагаў.

Віды

Вылучаюць чатыры пакаленьні падыходаў да кіраваньня часам:

1. напамінкі на падставе гадзіньніка, што папярэджвае аб тэрміновасьці выкананьня задачы;
2. плянаваньне й падрыхтоўка грунтуюцца на календары й кнізе занатовак для мэтавызначэньня;
3. паўсядзённае плянаваньне й вызначэньне перавагаў на падставе дакладных каштоўнасьцяў;
4. выкарыстаньне вылічальнай прылады для нагляду за ажыцьцяўленьнем мэты й задачаў пры наданьні перавагі важнасьці перад тэрміновасьцю^[1].

Вызначэньне перавагаў

Сьпіс задачаў служыць замяняльнікам памяці, пры складаньні якога варта:

• адзначыць усе важныя задачы;
• стварыць дастатак кіраванага часу;
• адмовіцца ад часткі задачаў;
• вызначыць пераважныя задачы;
• не адкідаць усяго;
• не прызначаць выкананьне вызначальнае задачы на час адпачынку^[2].

Выбар пераважных задачаў таксама мае адначасна стасавацца зь іх важнасьцю й тэрміновасьцю.

		Тэрміновасьць
		не тэрмінова	тэрмінова
Важнасьць	важна	Вызначыць час выкананьня задачы ды выканаць яе асабіста	Адразу выканаць самому
	ня важна	Не рабіць, адкінуць	Перадаць задачу адказнай асобе