Леапольд фон Захер-Мазох

Леапольд фон Захер-Мазох (1836; Львоў, цяпер Украіна — 1895; замак Ліндхайм, цяпер зямля Гэсэн, Нямеччына) — аўстрыйскі пісьменьнік 19-га стагодзьдзя. 12 гадоў пражыў у родным Львове, рэшту ў Аўстрыі і Нямеччыне. Праз лупцаваньне ў дзяцінстве дарослай сваячкай бацькі захварэў на эратычны пасівізм, які стаў пастаянным прадметам яго апісаньня (раман «Вэнэра ў футры», 1870). У 1886 годзе псыхіятар Рыхард Крафт-Эбінг выдаў у Штутгарце (Каралеўства Вюртэмбэрг(en), Нямецкая імпэрыя) кнігу «Плоцевыя псыхапатыі» (лац. Psychopathia Sexualis), дзе назваў гэтае плоцевае адхіленьне(en) мазахізмам у гонар пісьменьніка.

Леапольд Захер-Мазох
ням. Leopold Ritter von Sacher-Masoch
1860-я гг.
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	27 студзеня 1836 Львоў, Каралеўства Галічыны і Ўладзімерыі(uk), Аўстрыйская імпэрыя
Памёр	9 сакавіка 1895 замак Ліндхайм(en), правінцыя Верхні Гэсэн(en), Вялікае княства Гэсэн(en), Нямецкая імпэрыя
Пахаваны	Lindheim Castle[d]
Бацькі	Leopold Sacher-Masoch[d] Caroline Josepha von Masoch[d]
Сужэнец	Wanda von Sacher-Masoch[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	журналіст, пісьменьнік, прафэсар унівэрсытэту, гісторык
Гады творчасьці	1858—1882
Жанр	Апавяданьне, раман
Мова	Нямецкая
Значныя творы	Раман «Вэнэра ў футры»(en) (1870)
Узнагароды
Подпіс
Леапольд Захер-Мазох у Вікісховішчы

Ушанаваньне

У родным Львове пісьменьніку прысьвяцілі помнік і кавярню^[1].

Бібліяграфія

• 1858 — Адна Галіцкая гісторыя. Год 1846
• 1867 — Апошні кароль мадзьяраў
• 1870—1877 — Спадчына Каіна
• 1870 — Вэнэра ў футрах
• 1870 — Разьведзеная жанчына
• 1872 — Дон Жуан з Каламыі
• 1874 — Мэсалінкі
• 1876 — Галіцынскія апавяданьні
• 1876 — Ідэалы нашага часу
• 1878 — Габрэйскія гісторыі
• 1882 — Гайдамакаў
• 1882 — Рай на Днястры