Люблянскі ўнівэрсытэт

Любля́нскі ўнівэрсытэ́т (па-славенску: Univerza v Ljubljani) — найстарэйшы і найвялікшы ўнівэрсытэт Славеніі. Паводле зьвесткаў у ім навучаецца каля 39 тысячаў студэнтаў^[8]. Па стане на 2018 год ва ўнівэрсытэце налічваецца 23 факультэты і 3 акадэміі. Большасьць факультэтаў разьмешчаныя ў цэнтральным будынку ўнівэрсытэту і знаходзяцца ў цэнтры Любляны, тыповага студэнцкага гораду з насельніцтвам 265 тысячаў чалавек. Некаторыя факультэты разьмешчаныя за горадам. Унівэрсытэт уваходзіць у асацыяцыю ўнівэрсытэтаў Эўропы, вядомай як Утрэхцкая сетка.

Люблянскі ўнівэрсытэт
Заснаваны	1919[1]
Тып	public institute[d]
Рэктар	Грэгар Маджыч[d]
Месцазнаходжаньне
Горад	Палац люблянскага ўнівэрсытэту[d]
Краіна	Славенія[2][3]
Знаходзіцца ў складзе	Зьвяз міжземнаморскіх унівэрсытэтаў[d], Утрэхцкая сетка[d], Сетка эўрапейскіх палітычных інстытутаў[d], Асацыяцыя эўрапейскіх унівэрсытэтаў[d][4], Association of Language Testers in Europe[d], Eutopia Alliance[d][5], The Guild of European Research-Intensive Universities[d][6], Кааліцыя па паляпшэньні ацэнкі дасьледаваньняў[d][7] і Unica Network[d]
Вэб-сайт	uni-lj.si
Люблянскі ўнівэрсытэт у Вікісховішчы

Гісторыя

Не зважаючы на тое, што пэўныя акадэміі, у прыватнасьці па вывучэньні філязофіі і тэалёгіі, былі створаныя на тэрыторыі Славеніі езуітамі яшчэ ў ХVII стагодзьдзі, першы ўнівэрсытэт быў заснаваны ў 1810 годзе, дзякуючы намаганьням францускай імпэрскай адміністрацыі ілірыйскіх правінцыяў. Кіраўніком унівэрсытэту ў Любляне ў францускі пэрыяд быў прызначаны Ёжэф Баланд. Аднак, гэты ўнівэрсытэт быў распушчаны ў 1813 годзе, калі Аўстрыя аднавіла тэрытарыяльны кантроль і аднавіла імпэратарскі каралеўскі ліцэй Любляны ў якасьці вышэйшую навучальнай установы. У другой палове XIX стагодзьдзя ў Любляне зьявіліся палітычныя запыты на стварэньне славянамоўнага ўнівэрсытэту. У выніку ў 1890-я гады была створаная адзіная рада па ўтварэньні славенскага ўнівэрсытэту, у якім галоўнымі кіраўнікамі былі Іван Хрыбар, Гэнрык Тума і Алеш Ушанічнік. Тым ня менш, неспрыяльныя палітычныя абставіны перашкодзілі стварэньню ўнівэрсытэту да падзеньня Аўстра-ВУгоршчыны. Толькі пасьля Першай сусьветнай вайны і ўтварэньня каралеўства Югаславіі, стварэньне ўнівэрсытэту сталася магчымым.

Галоўны будынак унівэрсытэту быў распрацаваны ў 1902 годзе Янам Уладзімерам Граскім, а пазьней быў рэканструяваны іншым чэскім архітэктарам Ёсіпам Гудэцам.