Люблінскае ваяводзтва (Рэч Паспалітая)

Люблінскае ваяводзтва — адзінка тэрытарыяльная ў Кароне Каралеўства Польскага, Рэчы Паспалітай, існавала 1474—1795 гадах, частка малапольскай правінцыі. Ахоплівала тэрыторыю плошчай 10230 км², у яго склад уваходзілі 3 паветы, Цэнтрам ваяводзтва было месца Люблін, дзе праводзіліся ваяводзкія соймы і месьцілася рэзыдэнцыя ваяводзтва.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Люблінскае ваяводзтва (неадназначнасьць).

Люблінскае ваяводзтва
Герб
Агульныя зьвесткі
Краіна	Каралеўства Польскае
Статус	ваяводзтва Каралеўства Польскага[d]
Адміністрацыйны цэнтар	Люблін
Дата ўтварэньня	1474
Дата скасаваньня	1795
Ваяводы	Ваяводы люблінскія
Кашталяны	Кашталяны люблінскія
Насельніцтва (1790[1])	186 482
Плошча	10 230 км²
Час існаваньня	1474—1795
Месцазнаходжаньне Люблінскага ваяводзтва
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Ваяводзтва было створанае каралём Казімерам IV Ягелончыкам у 1474 г. шляхам выключэньня зямель з ваяводзтва Сандомірскага.

На гербе ваяводзтва на чырвонай тарчы намаляваны белы алень.

Галоўныя месцы ваяводзтва: Казімеж-Дольны, Кураў, Лукаў, Люблін, Парчаў, Ужэндаў.

Адміністрацыйны падзел

Паветы ваяводзтва люблінскага паводле Адольфа Павінскага

Павет	Плошча ў міл²	Плошча ў км²
павет люблінскі	105,55	5812,01
певет лукоўскі	35,01	1928,28
павет ужэндуўскі	59,81	3293,37
Агулам (ваяводзтва) Σ	200,37	11033,66

Урад ваяводзтва

Першым ваяводам быў Дабеслаў Кміта. Люблінскае ваяводзтва мела двух сэнатараў: ваяводу і кашталяна люблінскага. Соймы праходзілі ў Любліне.