Людвік Абрамовіч

Людвік Кароль Абрамовіч (5 ліпеня 1879, Масква — 9 сакавіка 1939, Вільня) — польскі гісторык, грамадзкі дзеяч, журналіст, выдавец.

Людвік Абрамовіч
Дата нараджэньня	5 ліпеня 1879(1879-07-05)[1]
Месца нараджэньня	Масква, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці	9 сакавіка 1939(1939-03-09)[1] (59 гадоў)
Месца сьмерці	Вільня, Віленскае ваяводзтва, Польская Рэспубліка
Месца вучобы	Ягелонскі ўнівэрсытэт
Занятак	палітык, гісторык, грамадзкі дзяяч, журналіст, выдавец

Скончыў Ягелонскі ўнівэрсытэт у Кракаве. 3 1905 у Вільні. 3 1906 супрацоўнік выданьняў «Gazeta Wileńska», «Kurier Wileński». У 1911—1938 рэдагаваў і выдаваў газэту «Przegląd Wileński». У 1925—1939 старшыня Навуковага камітэту садзейнічаньня бібліятэцы Ўрублеўскіх (цяпер Цэнтральная бібліятэка АН Летувы). Быў зьвязаны зь беларускім грамадзка-культурным жыцьцём у Вільні.

У кнізе «Чатыры стагодзі кнігадрукавання ў Вільні, 1525—1925» (Вільня, 1925) пісаў пра дзейнасьць Ф. Скарыны і яго пасьлядоўнікаў.

У кастрычніку 1938 г. друк газэты «Przegląd Wileński» быў спынены з-за хваробы рэдактара Людвіка Абрамовіча, што выклікала ў Вільні моцны розгалас і шкадаваньні нават з боку апанэнтаў. Людвік Абрамовіч памёр 9 сакавіка 1939 году й віленскія газэты надрукавалі пра яго нэкралёгі^[2][3][4][5].

Бібліяграфія

• Ludwik Abramowicz. Cztery wieki drukarstwa w Wilnie: zarys historyczny (1525-1925). — Wilno: Nakładem b drukiem Ludwika Chominskiego. Tłocznia «Lux», 1925. — 149 с.