Мікалай Фёдараў

Мікалай Ільліч Фёдараў (12 сакавіка 1925 — 20 сакавіка 2009) — беларускі навуковец у галіне лясной фітапаталёгіі. Доктар біялягічных навук (1971), прафэсар (1973). Заснавальнік беларускай навуковай школы лясной фітапаталёгіі.

Мікалай Фёдараў
Дата нараджэньня	12 сакавіка 1925
Месца нараджэньня	Іжэўск, РСФСР, СССР
Дата сьмерці	20 сакавіка 2009 (84 гады)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь
Месца пахаваньня	Заходнія могілкі[d]
Месца вучобы	Беларускі дзяржаўны тэхналягічны ўнівэрсытэт (1950)
Занятак	прафэсар унівэрсытэту, міколяг
Навуковая сфэра	фітапаталёгія
Месца працы	Беларускі дзяржаўны тэхналягічны ўнівэрсытэт
Навуковая ступень	доктар біялягічных навук[d], кандыдат сельскагаспадарчых навук[d] (1956) і доктар біялягічных навук[d] (1971)
Навуковы кіраўнік	Віктар Віхроў[d]
Узнагароды	Грамата Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету БССР[d] Грамата Прэзыдыюму Вярхоўнага Савету БССР[d]

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Фёдараў.

Жыцьцяпіс

З 1947 року да канца жыцьця працаваў у Беларускім дзяржаўным тэхналягічным унівэрсытэце (БДТУ). У 1956 року заснаваў першую ў Беларусі навуковую школу па лясной фітапаталёгіі^[1]. У 1961—1965 — дэкан завочнага факультэту; у 1972—1991 — загадчык катэдры драўніназнаўства і лесаэксплюатацыі.

Акадэмік Беларускай інжынэрнай акадэміі (1997)^[1].

Аўтар 350 навуковых працаў (у тым ліку 6 манаграфіяў) па пытаньнях хваробаў лясных пародаў Беларусі, біялёгіі дрэваруйнуючых грыбоў, паталягічнай фізыялёгіі дрэваў, культываваньня ядомых грыбоў, дрэвазнаўства. Зрабіў 27 вынаходніцтваў. Падрыхтаваў 25 кандыдатаў і 2 дактароў навук.

Пахаваны на Заходніх могілках Менску.

Прэміі і ўзнагароды

• ордэн Пашаны (2005)^[1]
• мэдаль «За доблесную працу. У азнаменаваньне 100-годзьдзя з дня нараджэньня Ўладзімера Ільліча Леніна»
• дзьве Ганаровыя граматы Вярхоўнага Савету БССР
• знак «Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусі»

Ушанаваньне памяці

19 сьнежня 2014 року ў БДТУ адкрытая мэмарыяльная дошка ў гонар навукоўцы^[2].