Мір

Мір — стан спакою і гармоніі, пэрыяд між войнамі. Ужываецца як у значэньні міру ў душы чалавека, так і між групамі людзей, народамі і дзяржавамі. У апошнім выпадку мір абазначае не адсутнасьць канфліктаў, а згоду вырашаць канфлікты без прыбяганьня да гвалту. Мір грунтуецца на неваеннай зьнешняй палітыцы паміж дзяржавамі, уліку нацыянальных інтарэсаў кожнай з бакоў, а таксама на дамовах, альбо іншых дакумэнтах, заключаных паміж бакамі. Нярэдка мір перарываецца вайной. Без мір няма ні грамадзкай, ні асабістай бясьпекі. Паводле некаторых дадзеных, пасьля 1945 году на плянэце было ўсяго толькі 26 мірных дзён^[1].

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Мір (неадназначнасьць).

Сымбалем міру лічыцца голуб з аліўкаваю галінкаю

Зьвязаныя зь мірам тэрміны пацыфізм, пацыфікація паходзяць ад рымскага бога міру Пакса (па-лацінску: pax).

Тэрыторыі — захавальнікі міру

На Зямлі існуюць такія тэрыторыі, у якіх мір доўжыўся вельмі доўгія гады.

Тэрыторыя	Працягласьць міру	Камэнтар
Швэцыя	1814 — па сёньня	Сучасная дзяржава з самай доўгай гісторыяй бесьперапыннага міру. Пасьля ўварваньня ў 1814 годзе ў Нарвэгію Швэцыя не прымала ўдзел у ваенных канфліктах.
Швайцарыя	1848 — па сёньня	Гэтай краіне атрымалася гэтак доўга захаваць мір дзякуючы жорсткай палітыцы нэўтралітэта.
Коста-Рыка	1949 — па сёньня	Пасьля 44-х дзённай грамадзянскай вайны ў 1944 і 1949 гадох гэтая дзяржава расфармавала сваё войска й не ўдзельнічала ў ваенных канфліктах.
Штат Пэнсыльванія	1682 — 1754	Штат Пэнсыльванія падтрымліваў мір 72 гады, не маючы ніякага войска або апалчэньня.

На тэрыторыі Заходняй Эўропы мір доўжыцца ўжо 60 гадоў, з моманту заканчэньня Другой сусьветнай вайны. Гэта самы доўгі пэрыяд міру ў Эўропе. Але нават тут дзейнічаюць сэпаратысцкія тэрарыстычныя арганізацыі, як то ЭТА й ІРА. Таксама вайскрвыя кантынгенты многіх заходнеэўрапейскіх краінаў, як і наогул эўрапейскіх, удзельнічаюць у войнах у іншых рэгіёнах.

Глядзіце таксама

• Пацыфізм
• Нобэлеўская прэмія міру