Міхаіл Салтыкоў-Шчадрын

Міхаіл Яўграфавіч Салтыкоў-Шчадрын (15 (27) студзеня 1826 — 28 красавіка (10 траўня) 1889) (сапраўднае прозьвішча Салтыкоў, псэўданім Н. Шчадрын) — расейскі пісьменьнік.

Міхаіл Салтыкоў-Шчадрын
Михаил Евграфович Салтыков-Щедрин
Іван Мікалаевіч Крамской «Партрэт пісьменьніка Міхаіла Салтыкова-Шчадрына»
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Міахіл Яўграфавіч Салтыкоў
Псэўданімы	Шчадрын
Нарадзіўся	15 (27) студзеня 1826 вёска Спас-Угал, Калязінскі павет, Цьвярская губэрня
Памёр	28 красавіка (10 траўня) 1889 Санкт-Пецярбург
Пахаваны	Літаратарскія масткі[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	празаік
Кірунак	сатыра, рэалізм
Жанр	раман, хроніка, апавяданьне, казка
Мова	расейская мова[1]
Подпіс
[[::s:ru:Михаил_Евграфович_Салтыков-Щедрин|Творы]] ў Вікікрыніцах
Міхаіл Салтыкоў-Шчадрын у Вікісховішчы
http://www.saltykov.net.ru/

Творы

Хронікі і раманы

• Спадары Галаўлёвы
• Гісторыя аднаго горада
• Пашахонская даўніна
• Прытулак Манрэпо

Казкі

• Прапала сумленьне (1869)
• Верны Трэзор (1885)
• Дзікі памешчык (1869)
• Карась-ідэаліст (1884)
• Мядзьведзь на ваяводзтве (1884)
• Арол-мецэнат (1884)
• Прамудры пячкур (1883)
• Аповесьць пра тое, як адзін мужык двух генэралаў пракарміў (1869)
• Самаадданы заяц (1883)
• Бедны воўк (1883)