Нікадэм Іваноўскі
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Нікадэм Эразм Іваноўскі (па-польску: Nikodem Erazm Iwanowski; па-летувіску: Nikodemas Erazmas Ivanovskis; 1844, маёнтак Парагі, Жамойць – 23 студзеня 1931, маёнтак Парагі, Жамойць, Летува) – польскамоўны пісьменьнік, мастак, публіцыст і бацька пісьменьніцаў Лазьдзіну Пяледа[1].
Remove ads
Жыцьцяпіс
Бацькамі Нікадэма былі Ксавер Фэлікс Іваноўскі і Юзэфа Тамашэвіч. Дзед – Ян Іваноўскі быў судзьдзёй Шавельскага павету[2].
Род Іваноўскіх паходзіў з ваколіцаў Полацку, гэта значыць зь беларускіх зямель Вялікага Княства Літоўскага, адкуль у 1684 годзе прыехаў у Жамойць[3].
Нікадэм навучаўся жывапісу ў Варшаве і Мюнхэне (у траўні 1869 г. падаў дакумэнты ў Акадэмію прыгожых мастацтваў – Antikenklasse: паступіў 12 красавіка 1870 г.). Пэўны час жыў таксама ў Варшаве[4].
Пісаў артыкулы для «Biesiada Literacka», а таксама аповесьці, вершы і баляды на польскай мове. Ліставаўся зь вядучымі польскімі пісьменьніцамі таго часу: Элізай Ажэшкай і Марыяй Канапніцкай[5].
Як жывапісец ён вядомы сваімі рэлігійнымі карцінамі, знойдзенымі ў жамойцкіх касьцёлах. Дочкамі Нікадэма былі сёстры Іваноўскія: Сафія Іванаўскайце-Пшыбіляўскене і Марыя Іванаўскайце-Ластаўскене, якія разам выкарыстоўвалі псэўданім Lazdynų Pelėda (Ляшчынная Сава).
Зь іх Марыя спачатку пісала па-польску для польскіх часопісаў. Пазьней абедзьве сястры пісалі па-летувіску. Іхны бацька Нікадэм Іваноўскі размаўляў у тым ліку і па-летувіску, але пісаў па-польску.
Remove ads
Творы
1883: Biała dziewica: powieść.
1886: Parya: powieść indyjska.
1907: Iš po žemės šventos.
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads