Паўль Гэйзэ

Паўль Ёган Людвіг Гэйзэ (па-нямецку: Paul Johann Ludwig von Heyse, 15 сакавіка 1830, Бэрлін — 2 красавіка 1914, Мюнхэн) — нямецкі пісьменьнік, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1910). Прэмія прысуджана «як даніна непераўзыдзенай, прасякнутай ідэалізмам артыстычнасьці, якую ён дэманстраваў на працягу сваёй доўгай і прадуктыўнай кар'еры лірычнага паэта, драматурга, навэліста і аўтара сусьветна вядомых кароткіх апавяданьняў»^[7]. Ён выдаў 24 тома навэлаў, 6 раманаў, каля 60 п’есаў і 9 паэтычных зборнікаў.

Паўль Гэйзэ
па-нямецку: Paul Johann Ludwig von Heyse
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	15 сакавіка 1830(1830-03-15)[1][2][3] Бэрлін, Каралеўства Прусія[d][4]
Памёр	2 красавіка 1914(1914-04-02)[1][2][5][…] (84 гады) Мюнхэн, Нямецкі райх[d][4]
Пахаваны	Вальдфрыдгоф[d]
Бацькі	Карл Вільгельм Людвіг Гейзэ[d]
Сужэнец	Anna Heyse[d][6] і Margarete Heyse[d][6]
Дзеці	Эрнст Гейзэ[d] і Julie Baumgarten[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік
Мова	нямецкая
Прэміі	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1910)
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1910) Ганаровы грамадзянін Мюнхэну[d] (1910) прэмія Шылера[d] (1884)
Подпіс
Паўль Гэйзэ ў Вікісховішчы

Разам з Э. Гэйбэлем, Ф. Бодэнштэтам, Т. Лінгам і іншымі ўтварыў так званы Мюнхэнскі гурток паэтаў-эстэтаў, прыхільнікаў чыстага мастацтва.