Поліакрылят

Поліакрыляты, акрылятныя палімэры — палімэрная група, атрымваная з акрылятных манамэраў. Такія плястыкі адметныя сваёй празрыстасьцю, устойлівасьцю да ламаньня і гнуткасьцю. Шырока прымяняюцца ў касмэтыцы, напрыклад у лаках для пазногцяў, і ў клеях^[1].

Структура палімэру поліакрыляту

Акрылявыя элястамэры

Акрылявы элястамэр — агульны тэрмін відаў сынтэтычнага каўчуку, асноўны складнік якіх — алькілэстэр акрылявай кісьлі (этыль- або бутыльэстэр). Акрылявы элястамэр валодае характарыстыкамі цепла- і алеяўстойлівасьці, здольны вытрымліваць тэмпэратуры 170—180 ℃. Выкарыстоўваецца пераважна для вырабу алейных сальнікаў і аўтамабільных запчастак.

Да холаду матэрыял менш устойлівы: мінімальная тэмпэратура насычэньня складае −15 — −30 ℃.

Прымяненьне

• Поліакрыльная эмульсія, водныя лакафарбавыя пакрыцьці
• Акрылявая фарба
• Акрылявае валакно
• Водараспушчальныя загушчальнікі на поліакрыляце натру, палімэры для вытворчасьці супэруцягальнага палімэру(d) (СУП), які выкарыстоўваецца ў аднаразовых падгузках
• Акрылявая смала як адчувальны да ціску клей
• «Супэрклей», гандлёвая назва цыянаакрыляту
• Арганічнае шкло, альбо плексіглас
• У касмэтыцы як рэалягійныя мадыфікатары і ўтваральнікі плёнкі