Пятро Васілеўскі

Пятро́ Саве́льевіч Васіле́ўскі (15 траўня 1922, в. Сямёнаўка, Клімавіцкі раён — 24 лютага 2002^[1]) — беларускі празаік, драматург, сцэнарыст, рэжысэр. Сябра Саюзу кінэматаграфістаў СССР з 1967 году. Пісаў на беларускай і расейскай мовах^[2].

Пятро Васілеўскі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	15 траўня 1922(1922-05-15) Сямёнаўка[d], Клімавіцкі павет[d], Гомельская губэрня, РСФСР
Памёр	24 лютага 2002(2002-02-24) (79 гадоў)
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	драматург, пісьменьнік, сцэнарыст, кінарэжысэр
Мова	беларуская мова
Узнагароды

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Васілеўскі.

Жыцьцяпіс

Бацька, Савелі Міхайлавіч, быў партыйным і савецкім работнікам, маці, Марыя Рыгораўна, выхавацелькай. Сярэднюю адукацыю атрымаў у Журавіцкай СШ, дзе пазнаёміўся і пасябраваў з Андрэям Макаёнкам. У 1940 годзе пасьля заканчэньня школы, быў прызваны ў Чырвоную Армію.

На пачатку Вялікай Айчыннай вайны ўдзельнічаў у баях на Карэльскім фронце. З 1942 году карэспандэнт армейскай газэты «Сталинский боец». Быў двойчы паранены. У 1944 годзе дэмабілізаваны.

З 1945 году працаваў у рэдакцыі газэты «Сталинская молодежь». У 1946 годзе накіраваны ў Рэспубліканскую партыйную школу пры ЦК КП Беларусі. У 1947 годзе паступіў у школу-студыю МХАТа і ў той жа год перайшоў на рэжысэрскі факультэт Усесаюзнага інстытуту кінэматаграфіі, які скончыў у 1953 годзе. З 1952 году працаваў рэжысэрам на кінастудыі «Беларусьфільм». З 1988 году на творчай працы^[2].

Творчасьць

Першае апавяданьне «Так умирают бесстрашные» зьмешчана ў 1942 годзе ў газэце «Сталинский боец». Друкаваўся ў армейскай газэце «Боевой путь», сатырычным часопісе «Сквозьняк». У беларускім друку выступаў з 1945 году. Аўтар аповесьцей «Новы дзень», «Вечныя маладажоны» і іншых, кнігі апавяданьняў «Прыгажосьць чалавечая», п’есаў, якія ўвайшлі ў зборнікі «Твой заўтрашні дзень», «Вобраз жыцьця»^[2].

Асноўная тэматыка творчасьці П.Васілеўскага — яго сучаснасьць. Пісаў пра сельскіх працаўнікоў, уздымаў праблемы выхаваньня сучаснай моладзі, падлеткаў, школьнікаў, востра ставіў маральна-этычныя праблемы. Аўтар шматлікіх нарысаў, гумарэсак, сучасных казак, у якіх раскрываюцца надзённыя пытаньні рэчаісьнасьці, асуджаюцца адмоўныя паводзіны і характары людзей.

Як рэжысэр і сцэнарыст браў удзел у стварэньні шэрагу мастацкіх і дакумэнтальных кінафільмаў («Палеская легенда», 1957, «Рагаты бастыён», 1965), тэлефільма аб жыцьці і творчасьці Якуба Коласа «Жывіце даўжэй, хлопцы» і інш. П’есы Васілеўскага «Любоў, Надзея, Вера…», «Дзіўны дом», «Твой заўтрашні дзень» і іншыя з посьпехам ставіліся ў Беларускім тэатры імя Я. Купалы і іншых тэатрах рэспублікі^[2].

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны І ступені і мэдалямі.