Раё Вальекана Мадрыд

«Ра́ё Вальека́на» (па-гішпанску: Rayo Vallecano) — гішпанскі футбольны клюб, які месьціцца ў горадзе Мадрыдзе. Клюб быў заснаваны 29 траўня 1924 году. Хатнія сустрэчы праводзіць на стадыёне «Эстадыё дэ Вальекас», чыя назва паходзіць ад прадмесьця Вальекас, у якім стадыён знаходзіцца. Ёсьць трэцім паводле посьпехаў мадрыдзкім клюбам пасьля «Рэалу» і «Атлетыка».

Хуткія факты Поўная назва, Заснаваны ...

«Раё Вальекана» быў заснаваны 29 траўня 1924 году родным горадзе Прудэнсіі Прыега, жонкі першага прэзыдэнта клюбу Хуліяна Ўэрты. Натхнёныя магутным аргентынскім клюбам «Рывэр Плэйт», у 1949 годзе, пасьля дамоўленасьці з мадрыдзкім «Атлетыка», на спартовую кашулю дружыны была дададзеная чырвоная дыяганальная палосачка, а клюб упершыню ў сваёй гісторыі дасягнуў трэцяга дывізіёну гішпанскага першынства^[2].

У 1980-х і 1990-х гадох клюб выступаў нестабільна, чаргуючы сэзоны ў Ля Лізе і Сэгундзе. Сэзон 1984—1985 гадоў клюб і зусім правёў у трэцяй паводле значнасьці лізе гішпанскага футболу^[3]. У 1999 годзе клюб зноўку набыў права ўдзелу ў найвышэйшым дывізіёне. Менавіта адсюль пачаўся самы яскравы пэрыяд у гісторыі клюбу. У сэзоне 2000—2001 гадоў «Раё» здолеў дасягнуць стадыі чвэрцьфіналу Кубка УЭФА, дзе саступіў будучаму фіналісту «Алявэсу». Цікава, што квіток у турнір клюб атрымаў дзякуючы квоты праз сумленную гульню^[4].

Усьлед рушыў цяжкі час, бо клюб пасьлядоўна вылятаў з дывізіёнаў у 2003 і 2004 гадох. У сэзоне 2005—2006 гадоў трэнэрскую пасаду заняў Мічэль, былая легенда мадрыдзкага «Рэалу» ў 1980-х і 1990-х гадох^[5]. «Раё» скончыў сэзон 2006—2007 гадоў на другім месцы ў трэцім дывізіёне, атрымаўшы права ўдзелу ў плэй-оф на прасоўваньне далей, аднак трываў паразу ў фінале ад «Эйбару» зь лікам 1:2^[6]. У наступнай кампаніі дружына вярнулася ў Сэгунду пасьля чатырохгадовай адсутнасьці, усё ж такі прасунуўшыся праз плэй-оф. Гэтым разам былі перагуляныя «Бэнідорм» у паўфінале і «Самора» ў фінале зь лікам 2:1^[7].

У першым сэзоне па вяртаньні мадрыдцы фінішавалі на камфортным 5 месцы. У тым жа годзе жаночая дружына клюбу ўпершыню здабыла тытул чэмпіёнак Гішпаніі, але ў Лізе чэмпіёнаў выбыла з турніру ўжо на стадыі 1/32 фіналу. У сэзоне 2010—2011 гадоў «Раё Вальекана» заняў 2 месца і вярнуўся, такім чынам, у найвышэйшы дывізіён пасьля васьмігадовай адсутнасьці. У канцы сакавіка 2012 году, у падтрымку пратэстаў у Гішпаніі ў 2011—2012 гадоў, каманда прыняла рашэньне зрабіць адзін дзень выходных, каб далучыцца да дэманстрацыяў^[8]. У жніўні 2015 году «Раё Вальекана» набыла большую частку правоў на клюб «Аклагома-Сіці», франшызы NASL. Набыты клюб атрымаў назву «Раё Аклагома-Сіці». Гэта было першым заходным крокам гішпанскага клюбу на амэрыканскі спартовы рынак, што адлюстравала спонсарская ўгода 2013 году з Qbao, якая павінна была пашырыць вядомасьць клюбу за мяжой^[9]. Аднак, праект быў згорнуты амаль праз год з чыньніку вылету «Раё» зь Ля Лігі і спрэчак паміж суўладальнікамі амэрыканскага клюбу, што прывяло да зьмяньшэньня фінансаваньня з амэрыканскага боку. Вылет з топ-дывізіёну скончыў пяцігадовую сэрыю знаходжаньня клюбу ў эліце.

Першы сэзон сталічнага клюбу ў Сэгундзе склаўся няўдала праз праблемы як на гульнявой пляцоўцы, гэтак і па-за ейнымі межамі. Праз клюб прайшлі 3 розныя трэнэры, і, нарэшце, выбар спыніўся на легендарным Мічэле^[10]. Ён ажывіў клюб і выцягнуў яго з зоны вылету на 12 радок. Наступны сэзон пачаўся з таго, што спартовым дырэктарам «Раё» стаўся былы брамнік клюбу Давід Кабэньнё. Паводле выніку сэзону мадрыдцы перамаглі ў Сэгундзе, зарабіўшы 76 пунктаў у 42 гульнях, трыюмфальна вярнуўшыся ў Ля Лігу. У сэзоне 2018—2019 гадоў «Раё» трываў паразу ў дэрбі супраць «Хэтафэ» зь лікам 2:1. 4 траўня 2019 году клюб паводле вынікаў вярнуўся ў Сэгунду праз паразу ад «Левантэ» зь лікам 4:1^[11]. У гэтым сэзоне «Раё» заняў апошнюю 20 пазыцыю ў турнірнай табліцы.

Раё Вальекана Мадрыд

Гісторыя

Склад

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Wikiwand - on