Ружанскі раён

Ружа́нскі раё́н — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў БССР у 1940—1962. Адміністрацыйны цэнтар — Ружаны.

Ружанскі раён
Агульныя зьвесткі
Краіна	БССР
Вобласьць	Берасьцейская
Статус	раён
Адміністрацыйны цэнтар	Ружаны
Колькасьць населеных пунктаў	181
Дата ўтварэньня	15 студзеня 1940
Дата скасаваньня	25 сьнежня 1962
Насельніцтва (1940)	34 602
Вышыня па-над узр. м.  · сярэдняя вышыня	164 м[1]
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы

Мінуўшчына

Утвораны 15 студзеня 1940 у Берасьцейскай вобласьці. У яго ўвайшлі Ружанская воласьць Косаўскага павету, часткі Лыскаўскай, Падароскай, Мендажыцкай воласьцяў Ваўкавыскага павету. Першым старшынём райвыканкаму стаў Аляксей Васілевіч Каралёў, першым сакратаром райкаму камсамолу — А. М. Доўбня.

12 кастрычніка 1940 раён падзелены на 14 сельсаветаў. 8 студзеня 1954 перададзены ў склад Гарадзенскай вобласьці, 19 верасьня 1954 зноў у Берасьцейскай вобласьці. 25 сьнежня 1962 раён скасаваны, большая частка яго тэрыторыі перададзена ў Пружанскі раён, Дабрасельскі, Славаціцкі сельсаветы і 5 вёсак Кулянскага сельсавету — у Ваўкавыскі раён Гарадзенскай вобласьці^[2].

Адміністрацыйны падзел

Сельсавет	Населеныя пункты	Насельніцтва
Блізьнянскі	5	1102
Бязводненскі	20	2375
Бярэзьніцкі	8	2122
Зеляневіцкі	13	2815
Калазубаўскі	6	1637
Ласасінскі	5	1793
Лыскаўскі	33	3895
Магіляве́цкі	8	2568
Малочкаўскі	6	1952
Поланскі	12	1999
Рудзевіцкі	15	1692
Славаціцкі	16	2840
Шчытнаўскі	19	2051
Юндзілавіцкі	14	1871
Агулам	181	34 602

Насельніцтва

Паводле зьвестак 1959 року, у раёне пражывалі 26 894 чалавекі, зь іх 2955 — у Ружанах^[3].