Насдак Рыгі

фондавая біржа Латвіі From Wikipedia, the free encyclopedia

Насдак Рыгі
Remove ads

«Насдак Рыгі»фондавая біржа Латвіі, заснаваная ў сьнежні 1993 году ў якасьці «Рыскай фондавай біржы».

Хуткія факты Тып, Разьмяшчэньне ...

На 2025 год быў адзіным рэгуляваным другасным рынкам каштоўных папераў Латвіі. Выкарыстоўваў электронную плятформу «Інэт» ад «Насдаку» (ЗША) для гандлю паямі прадпрыемстваў, а для аблігацыяў і першаснага разьмяшчэньня паёў — «Геніюм Інэт» ад «Насдаку Поўначы» (Швэцыя). Меў дазвол на паднаглядную дзейнасьць ад Банку Латвіі. На 93 % належаў «Насдаку Поўначы», які ў сваю чаргу належаў «Насдаку». Рэштай паёў біржы ў 7 % валодаў «Заходні банк» (Латвія)[1]. Месьціўся ў Старой Рызе (Цэнтральны раён) па Вальнай вуліцы, дом 1[4].

Remove ads

Разьмяшчэньне каштоўных папераў

На 2025 год «Насдак Рыгі» падзяляўся на «Першы паўночны» рынак для малых прадпрыемстваў і Рэгуляваны. Для разьмяшчэньня паёў на «Першым паўночным» рынку патрабаваліся: 1) гадавая і паўгадавая фінансавая справаздачнасьць, 2) раскрыцьцё зьвестак на латыскай або ангельскай мове, 3) угода з засьведчаным дарадцам. Дя выхаду на Рэгуляваны рынак дадаткова патрабаваліся: 1) выпуск аблігацыяў цягам 2-х гадоў або паёў — цягам 3-х гадоў, 2) выпуск аблігацыяў на 200 000 эўра або рынкавая вартасьць кампаніі ў 4 млн эўра, 3) разьмеркаваньне сярод дробных укладнікаў 25 % паёў або паёў вартасьцю 10 млн эўра, 4) ухвалены праспэкт разьмяшчэньня паёў, 5) Міжнародныя стандарты фінансавай справаздачнасьці, 6) раскрыцьцё зьвестак на латыскай і ангельскай мовах, 7) справаздачы аб кіраваньні прадпрыемствам і ўстойлівым разьвіцьці[5].

Плата за ўлучэньне паёў у «Першы паўночны» рынак складала 7000 эўра, а аблігацыяў — 3000 эўра. Штогадовая плата за падтрыманьне паёў на тым рынку складала ад 4000 эўра ў залежнасьці ад вартасьці прадпрыемства, а за аблігацыі — ад 2000 эўра ў залежнасьці ад памеру іх выпуску. Плата за разьмяшчэньне паёў на Рэгуляваным рынку пачыналася ад 7190 эўра ў залежнасьці ад рынкавага сьпісу і вартасьці прадпрыемства, а для аблігацыяў — 4000 эўра за іх выпуск і 8500 эўра за іх праграму да 3-х выпускаў пры 1000 эўра за 4-ы і кожны наступны выпуск. Штогадовая плата за паі на Рэгуляваным рынку складала ад 8200 эўра ў залежнасьці ад рынкавага сьпісу і вартасьці прадпрыемства, а для аблігацыяў на такім рынку — ад 3000 эўра ў залежнасьці ад памеру іх выпуску[5].

Remove ads

Брокеры і дарадцы

На 2025 год «Насдак Рыгі» налічваў 22 брокерскія дамы, зь іх 16 самастойных і 16 банкаў:

  • 6 латвійскіх — «Заходні банк», банк «Блюор», банк «Сігнэт», «Скандынаўскі прыватны банк» (у тым ліку ў Летуве, Швэцыі і Эстоніі), «Цытадэль банк» і «Швэдбанк» (у тым ліку ў Летуве, Швэцыі і Эстоніі);
  • 10 замежных — «Арыёнавы каштоўныя паперы» (Летува), «Сьветлавы год Эўропы» (Эстонія), банк «Лёмус, Гавэль і Вісэман» (Эстонія), банк «Люмінор» (Эстонія) і «Шаўляйскі банк» (Летува), а таксама «Дацкі банк» (Капэнгаген), «Інстынэт Нямеччыны» (Франкфурт-на-Майне), «Інтэрактыўныя брокеры Ірляндыі» (Дублін), банк «Нардэя» (Фінляндыя) і «Эрст банк» (Аўстрыя)[6].

Штомесячны сяброўскі ўнёсак брокера на біржы складаў 650 эўра. Плата «Насдаку Рыгі» за ўгоду з паямі прадпрыемстваў і біржавога фонду складала ад 30 эўрацэнтаў: 0,35 % ад сумы для брокера (да 150 эўра ўручную) і 0,2 % для рынкаўтваральніка. За ўгоду з аблігацыямі зьбіралі 0,01 % ад сумы (да 30 эўра). На аўкцыёне разьмяшчэньня паёў пакупнік плаціў 0,15 % ад сумы ўгоды, а на аўкцыёне выкупу паёў прадавец плаціў 0,15 %. Пакупнік аблігацыяў ураду Латвіі плаціў 0,015 % ад сумы, а аблігацыяў прадпрыемства і паёў інвэстыцыйнага фонду — 0,05 % (да 2170 эўра з пакупніка). Кропка доступу да заявак на біржы для брокера каштавала 210 эўра за месяц[7].

Таксама налічвалася 8 засьведчаных дарадцаў: 5 бюро прысяжных павераных «Кобальт», «Сарайнэн», «ТГС Балтыі», «Эвэршэдс-Сазэрлэнд-Бітанс» і «Элекс Клавінс», а таксама служба аўдыту «Нэксія», «Оўклінс Латвіі» і банк «Сігнэт»[8].

Remove ads

Гандаль

На 2025 год гандлёвы дзень «Насдаку Рыгі» складаўся з 6 частак.

  1. 9:00—10:00. Загады магчыма ўводзіць, мяняць і скасоўваць. Можна заключаць наўпроставыя ўгоды. Ад 9:45 пашыралі і пачыналі абнаўляць зьвесткі пра раўнавагу аўкцыёну, у тым ліку пра цану раўнавагі, для ўсіх выпускаў каштоўных папераў.
  2. 10:00. Адкрыцьцё аўкцыёну з супастаўленьнем кнігі загадаў па раўнаважнай цане. За раўнаважную цану бралі супадзеньне загадаў на набыцьцё і продаж. Гандлёвая плятформа абірала дакладны час пачатку гандлю, калі загады супадаюць цягам 5 сэкундаў. Пасьля супадзеньня загадаў іх кнігу перамяшчалі ў безупынны гандаль.
  3. 10:00—15:55. Безупынны гандаль, калі загады ўводзілі, а ўгоды закрывалі. Угоды маглі супадаць: 1) як супастаўныя загады на набыцьцё і продаж з сумяшчальнымі цэнамі, бачным абсягам і перавагай часу ўводу; 2) як наўпроставыя між удзельнікамі па-за гандлёвай плятформай праз увод цягам 3-х хвілінаў пасьля заключэньня — а) адпаведна цане, часу і разьліку або б) пры абсягу, ніжэйшым за абмежаваньне блёкавай угоды, у межах сярэднеўзважанай цэнавой разьбежкі ці паводле бягучай рынкавай цаны пры нявызначанасьці разьбежкі.
  4. 15:55—16:00. Перадзакрыцьцё аўкцыёну, калі загады ўводзілі, мянялі і скасоўвалі. Пашыралі і абнаўлялі зьвесткі пра раўнавагу аўкцыёну з раўнаважнымі цэнамі.
  5. 16:00. Закрыцьцё аўкцыёну з супаўстаўленьнем загадаў у іх кнізе па раўнаважнай цане. Раўнаважная цана вылічалася па супадзеньні ўведзеных загадаў на набыцьцё і продаж. Гандлёвая плятформа абірала дакладны час закрыцьця гандлю, калі загады супадалі цягам 30 сэкундаў да канца гадзіны.
  6. 16:00—16:30. Пасьлягандлёвы час, калі можна закрываць наўпроставыя ўгоды і скасоўваць уведзеныя загады[9].

Рынкаўтваральнікамі для паёў 11 нелатвійскіх прадпрыемстваў праграмна выступалі: «Арыёнавы каштоўныя паперы» (Летува), банк «Лёмус, Гавэль і Вісэман» (Эстонія) і «Швэдбанк» (Стакгольм). Пад рынкаўтварэньне па-за праграмай на Рэгуляваным рынку «Насдаку Рыгі» траплялі яшчэ 12 прадпрыемстваў, у тым ліку 4 латвійскія: крэдытная група «Дэльфін», холдынг «Алуксьненская птушкафабрыка» ў Марупэ (пад Рыгай, а фабрыка ў Алуксьненскім краі), «Мадара Касмэтыка» (Марупэ) і сетка аўтазаправак «Віршы-А» ў Айзкраўклэ (Лівонія). Іх рынкаўтваральнікамі дадаткова выступалі банк «Сігнэт» (Рыга) і «Шаўляйскі банк» (Летува)[10]. Першаснымі дылерамі, якія скупалі разьмешчаныя на біржы аблігацыі Міністэрства фінансаў Латвіі і перапрадавалі іх, выступалі 5 банкаў: «Люмінор», «Цытадэль банк», «Скандынаўскі прыватны банк» (Швэцыя), «Швэдбанк» (Стакгольм) і «Эрст банк» (Аўстрыя)[11].

«АМБ Рыга» быў адзіным біржавым індэксам для Латвіі[12]. Улучаў паі 8 прадпрыемстваў, якія на 80 % прадстаўлялі фінансавую галіну, а рэшта ў асноўным прыпадала на вытворчасьць спажывецкіх тавараў: «Бурштынавы латвійскі бальзам» (Латгальскае прадмесьце Рыгі), крэдытную групу «Дэльфін», аўтафінансавую групу «Элевінг», інвэстыцыйны фонд «Індэксо», «Латвійскі марскі мэдычны цэнтар», «Рыская суднаверф», «Звышвысокачастотная тэхніка» і «Сігулдская станцыя племзавода і штучнага асемяненьня» (Лівонія). За 5 гадоў ад пачатку 2020 году індэкс упаў на 16 % з 1036 да 869 пунктаў[13].

Remove ads

Мінуўшчына

7 сьнежня 1993 году ў Латвіі заснавалі «Рыскую фондавую біржу». 25 ліпеня 1995 году на біржы распачалі гандаль. У 1996 годзе рынак адчынілі для ўкладнікаў з Талінскай (Эстонія), Віленскай (Летуву) і Паўночнай біржаў. У 2001 годзе «Хэльсынская біржа» (Фінляндыя) стала найбольшым пайшчыкам «Рыскую фондавую біржу». У 2004 годзе Рыская, Талінская і Віленская фондавыя біржы ўтварылі адзіную плятформу гандлю каштоўнымі паперамі з адзінымі сьпісамі паёў прадпрыемстваў пасьля таго, як у 2003 годзе «Хэльсынская біржа» далучылася да «Апцыённых маклераў» (Швэцыя), утварыўшы «АМБ». У 2009 годзе біржу ў Рызе перайменавалі ў «Насдак АМБ Рыгі» пасьля таго, як у 2008 годзе «АМБ» далучылася да «Насдаку» (ЗША). 15 кастрычніка 2015 году назву зьмянілі на «Насдак Рыгі».

Remove ads

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads