Рэгулярны парк

Рэгулярны парк (або сад; таксама францускі або геамэтрычны парк/сад; або барокавы парк/сад) — парк, які мае геамэтрычна правільную пляніроўку, звычайна з выяўленай сымэтрыяй і рэгулярнасьцю кампазыцыі. Характарызуецца прамымі алеямі, якія зьяўляюцца восямі сымэтрыі, кветнікамі, партэрамі і басэйнамі правільнай формы, стрыжкай дрэваў і хмызьнякоў з наданьнем пасадкам разнастайных геамэтрычных формаў.

Партэры Аранжарэі ў Вэрсальскім парку

Сады Во-лё-Віконт на афорце XVII стагодзьдзя

Уладкаваньне паркаў у рэгулярным стылі дасягнула найвышэйшага піку ў Францыі ў эпоху барока (XVII—XVIII стагодзьдзі), прыкладам чаго зьяўляецца Вэрсальскі парк, створаны для Людовіка XIV ляндшафтным архітэктарам Андрэ Лёнотрам. Моду на рэгулярныя паркі хутка перанялі ў іншых краінах Эўропы^[1]; адсюль распаўсюджаная назва рэгулярных садоў як «францускіх» (па-француску: jardin à la française). Аднак яна гістарычна недакладная — рэгулярныя сады ўзьніклі ў Італіі ў Эпоху Адраджэньня, а найбольшай выдасканаленасьці дасягнулі ў Ангельшчыне ў XIX стагодзьдзі, дзе стала практыкавацца стрыжка пасадак у складаных і экзатычных формах (у выглядзе жывёлаў, птушак, грыбоў, сьпіраляў і г. д.; глядзіце Тапіяр).^[2]

Рэгулярныя сады і паркі вельмі распаўсюджаны пры палацах і замках; як правіла, яны зьяўляюцца важнай састаўнай часткай палацава-паркавых ансамбляў.

Глядзіце таксама

• Садова-паркавае мастацтва
• Пэйзажны парк