Сакольніцкая лінія

Сакольніцкая лінія (па-расейску: Сокольническая линия; да 1990 году — Кіраўска-Фрунзэнская) — першая лінія Маскоўскага Мэтрапалітэна, вядомая як «чырвоная лінія». Зьвязвае цераз цэнтар гістарычныя маскоўскія раёны Сакольнікі ды Багародзкае з Хамоўнікамі, Маскоўскі дзяржаўны ўнівэрсытэт на Вараб’ёвых гарах і праспэкт Вярнадзкага.

Сакольніцкая лінія
Маскоўскі мэтрапалітэн
Пачатак працы	15 траўня 1935
Даўжыня, км	40
Колькасьць станцыяў	27
Вагонаў у складзе	8
Завантажаныя станцыі	Юга-Западная
Наземныя часткі	станцыя «Вараб'ёвы горы», Праабражэнскі мэтрамост, станцыі Філатаў Луг, Прокшына, Патапава
Электрадэпо	ЦЧ-1 Паўночнае, ЦЧ-13 Чаркізава

Сакольніцкая лінія Маскоўскага мэтрапалітэна на мапе гораду

п а р Сакольніцкая лінія
Бульвар Ракасоўскага Чаркізаўская Праабражэнская плошча Сакольнікі Краснасельская Камсамольская Красныя вароты Чыстыя пруды Лубянка Ахотны рад Бібліятэка імя Леніна Крапоткінская Парк Культуры Фрунзэнская Спартыўная Вараб’ёвы горы Унівэрсытэт Праспэкт Вярнадзкага Паўднёва-Заходняя Трапарова Румянцава Салар’ева Філатаў Луг Прокшына Альховая Камунарка

Лінія мае даўжыню 40 км і 27 станцыяў. Працягласьць паездкі па ўсёй лініі — 70 хвілін. Сярэднесуткавы пасажырапаток у 2011 годзе склаў 649 тыс. челавек^[1].

Гісторыя

Будаўніцтва першае чаргі Маскоўскага мэтрапалітэну пачалося ў 1931 годзе на Русакоўскай вуліцы, між станцыямі «Краснасельская» й «Сакольнікі». 15 траўня 1935 году адкрылася першая дзялянка лініі даўжынёй 8,4 км ад «Сакольнікаў» да «Парку Культуры». Да 1938 году ад станцыі «Ахотны рад» цягнікі курсіравалі па схеме відэльца — частка да «Парку культуры», частка цераз станцыі «Вуліца Камінтэрну» (з 1990 у — «Аляксандраўскі сад») і «Арбацкая» да «Смаленскай».

У 1957 годзе лінію працягнулі на 2,5 км ад «Парку культуры» да станцыі «Спартыўная», забясьпечыўшы транспартам спартовы комплекс «Лужнікі», які адкрыўся годам раней. У 1959 годзе была адкрытая дзялянка «Спартыўная» — «Унівэрсытэт» (4,5 км) зь першай у сьвеце станцыяй, якая разьмясьцілася на мосьце — «Ленінскія горы» (зачыненная на рэканструкцыю з 1983 па 2002 годы). У 1963 годзе была пабудаваная дзялянка «Унівэрсытэт» — «Юга-Западная» працягласьцю 4,5 км.

У 1965 годзе лінія была працягнутая на 2,5 км на поўнач да станцыі «Праабражэнская плошча». А ў 1990-м была адкрытая дзялянка «Праабражэнская плошча» — «Вуліца Падбельскага» працягласьцю 3,8 км (апошняя цяпер мае назву Бульвар Ракасоўскага). У 2013 годзе адбыўся пажар на ўчастку паміж станцыямі Ахотны рад і Бібліятэка імя Леніна, колькасьць пацярпелых перавысіла 75 чалавек^[2].

У 2017 годзе быў зацьверджаны праект працягу лініі ад станцыі «Салар’ева» на тэрыторыі Новай Масквы да станцыі «Сталбова»^[3] ў аднайменнай вёсцы. Чатыры новыя станцыі Філатаў Луг, Прокшына, Альховая ды Камунарка на ўчастку працягласьцю 10 км адкрыліся 20 чэрвеня 2019 году^[4] (апошняя была перайменаваная ў Навамаскоўскую ў 2024 годзе). 5 верасьня 2024 году адчыненая станцыя Патапава^[5].

Імянныя цягнікі

Сакольніцкая лінія валодае найвялікшым паркам імянных цягнікоў у Маскоўскім мэтрапалітэне.

• Цягнік «Курская дуга» аформлены ў памяць аб удзеле бронецягніку «Маскоўскі мэтрапалітэн» у Курскае бітве. На лініі з траўня 2003 году.
• Цягнік «Чырвоная страла — 75 гадоў», які пушчаны сумесна з ААТ РЖД у гонар 75-годзьдзя фірмовага цягніка «Чырвоная страла». На лініі з кастрычніку 2006 году. 29 сакавіка 2010 году быў узарваны тэрарысткай-сьмяротніцай на станцыі Лубянка, але пасьля замены пашкоджаннага вагону аднавіў працу.
• Рэтрацягнік «Сакольнікі» стылізаваны пад першы цягнік маскоўскага мэтрапалітэну, які складаўся з вагонаў тыпу А. Быў пушчаны 15 траўня 2010 году, ў дзень 75-гадовага юбілею маскоўскага мэтро.