Станіслаў Панятоўскі (сын Казімера)

Станіслаў Панятоўскі (23 лістапада 1754, Варшава — 13 лютага 1833, Флярэнцыя) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, Рэчы Паспалітай. Падскарбі вялікі літоўскі (1784—1791), генэрал-лейтэнтант, шэф пешай коннай гвардыі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Станіслаў Панятоўскі.

Станіслаў Панятоўскі

Станіслаў Панятоўскі. А. Каўфман, 1788
Герб «Цяля»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	23 лістапада 1754 Варшава, Рэч Паспалітая[1]
Памёр	13 лютага 1833 Флярэнцыя, Італія[2]
Род	Панятоўскія
Бацькі	Казімер Панятоўскі Апалёнія з Устшыцкіх
Жонка	Касандра Лючы
Дзеці	Юзэф Міхал, Караль
Дзейнасьць	палітык, земляўласьнік, дыплямат, мэцэнат, калекцыянэр, бібліяфіл

Трымаў Падольскае, Багуслаўскае і Канеўскае староствы.

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Панятоўскіх гербу «Цяля», сын Казімера і Апалёніі з Устшыцкіх.

Выхоўваўся ў пансіёне італьянскіх манахаў-тэатынаў. У 1771 наведаў Лёндан, у 1772 навучаўся ў Кембрыдзкім унівэрсытэце.

Уваходзіў у склад Адукацыйнай камісіі, праводзіў перамовы з расейскай імпэрытрыцай Кацярынай II. Пазьней пасяліўся ва Ўкраіне, дзе збудаваў шэраг прадпрыемстваў і правёў зямельную рэформу.

Быў пасьлядоўным прыхільнікам пераходу да спадчыннай манархіі ў Рэчы Паспалітай. Па прыняцьці Канстытуцыі 3 траўня (1791) выехаў у Аўстрыю, потым Італію.

Ад зьвязку з Касандрай Лючы меў узаконеных сыноў, якія атрымаіл тытул князёў дзі Монтэ Ратонда (1847), а ў Аўстрыі тытул князёў Панятоўскх (1850). Нашчадкі аселі ў Францыі і ўвайшлі ў склад францускай арыстакратыі^[3].