Станіслаў Лявонавіч Станкевіч

Станіслаў Лявонавіч Станкевіч (1886^[4] — 3 лютага 1964) — беларускі грамадзка-культурны дзеяч, паэт, выдавец.

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Станкевіч.

Станіслаў Лявонавіч Станкевіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	18 траўня 1886(1886-05-18)[1] Арляняты, Ашмянскі павет, Віленская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	3 лютага 1964(1964-02-03)[1] (77 гадоў) Вільня, Летувіская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, выдавец
Мова	беларуская мова[2] і расейская мова[3]

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Арляняты Смаргонскага раёну ў сялянскай сям’і. Зь дзяцінства працаваў на гаспадарцы ў чужых людзей. З пачатку 1900-х гадоў — у Пецярбургу, дзе быў пасыльным, экспэдытарам у аптэцы, аптэкарам. Займаўся самаадукацыяй. У 1919 годзе вярнуўся ў родную вёску. Неўзабаве перабраўся ў Вільню, дзе працаваў у кнігарні Беларускага выдавецкага таварыства. Актыўна дзейнічаў у заходнебеларускім руху. У 1926 годзе адкрыў уласную беларускую кнігарню ў Вільні, якая дзейнічала да вайны. Удзельнічаў у выданьні беларускага адрыўнога календара, беларускіх кніг. Восеньню 1945 году рэпрэсаваны савецкімі ўладамі і высланы ў канцлягер у Пермскую вобласьць. На радзіму вярнуўся ў 1954 годзе. Рэабілітаваны ў 1957 годзе.

Творчасьць

Выйшлі зборнікі ягоных вершаў «Сьмех ня грэх» (Вільня, 1926) (выдавец Аляксандар Яцына) і «З майго ваконца» (Вільня, 1928).

Памяць

Пра яго жыцьцёвы лёс выйшла ў 2000 годзе ў Вільні кніжка ягонай дачкі Міраславы Русак «Лявонава доля».

Бібліяграфія

• St. Stankiewič. Śmiech ― nia hrech : humarystyčnyja wieršy. — Wilnia: wydańnie А. Jacyny. Biełaruskaja drukarnia im. Franciška Skaryny, 1926. — 62 с.
• St. Stankiewič. Z majho wakonca. — Wilnia: Wydańnie J. Hapanowiča. Biełaruskaja drukarnia im. Franciška Skaryny, 1928. — 62 с.
• Ст. Станкевіч. Іван Луцкевіч. (У дзесятыя ўгодкі сьмерці яго) (1919—1929 г.) // Студэнская думка : часопіс. — 1930. — № 1 (11). — С. 5—11.
• Ст. Станкевіч. «C. I. E.» і ўдзел у ім беларускага студэнства. Шануйма народныя вартасьці. // Студэнская думка : часопіс. — 1930. — № 2 (13). — С. 7—9, 26—28.
• Станіслаў Станкевіч. Міраслава Русак. Мне не забыці...: Выбраныя вершы. Лявонава доля: Успаміны пра майго бацьку Станіслава Станкевіча / Рэдактактар і аўтар пасляслоўя Алег Мінкін; Мастак А. Блажэй. — Вільнюс: Рунь, 2000. — С. 103. — 500 ас. — ISBN 9955-427-05-1

Літаратура

• Трацяк, Я. «Аб якім тут Станкевічу гутарка?..» // ЛіМ. 1997. 29 жн.;
• Русак, Міраслава. Справа № 528 // Рунь. 1999. 13 снеж. № 28.
• Русак, Міраслава. Лявонава доля. Вільня: Рунь, Выдавецтва Беларусаў Літвы. 2000.
• Вабішчэвіч, А. Станкевіч Станіслаў Лявонавіч // ЭГБ, Т.6, кн. І. — Мн. 2001.
• Глагоўская, Лена. Пра кнігара Станіслава Станкевіча // Ніва № 4, 28 студзеня 2001 г.

Архіў

• Сбор Міраславы Русак і сям'і Станкевічаў у архіве Віленскага беларускага музэю.