Сухапутныя войскі Швэцыі

Швэдзкая Армія (па-швэдзку: Svenska armén) — структура узброеных сілаў Швэцыі, асноўнай задачай якой зьяўляецца падрыхтоўка сухапутных войскаў і войскаў СПА. Колькасьць арміі значна скарочана пасьля заканчэньня халоднай вайны. Існуе асобная частка каралеўскай гвардыі — полк лейб-гвардыі.

Швэцкая армія
Svenska armén
Герб сухапутных войскаў Швэцыі
Краіна	Швэцыя
Падпарадкаваньне	Міністэрства абароны Швэцыі
Уваходзіць у	Узброеныя сілы Швэцыі
Тып	Сухапутныя войскі
Колькасьць	13 800, у тым ліку 8 600 прызыўнікоў (2007)[1]
Войны	Расейска-Швэдзкія войны

Камандаваньне

Да 1975 году галоўнакамандуючым швэдзкай арміі фармальна зьяўляўся кароль Швэцыі. У 1937 годзе была ўведзена пасада і штаб «начальніка арміі» (па-швэдзку: chefen för armén, CA) для камандаваньня арміяй у мірны час. Пасьля істотнай рэарганізацыі арміі ў 1994 годзе гэты штаб перастаў існаваць як самастойная арганізацыя, а замест яго была уведзена пасада «начальніка штаба арміі» (па-швэдзку: chefen för arméledningen).

У 1998 годзе была праведзена новая рэарганізацыя, у выніку якой вялікая частка абавязкаў начальніка штабу арміі перайшла да зноў утворанай пасады «Генэральнага інспэктара арміі» (па-швэдзку: generalinspektören för armén). Аналягічныя пасады генэральных інспэктараў маюцца таксама на флёце (па-швэдзку: generalinspektören för marinen) і ў вайскова-паветраных сілах (па-швэдзку: generalinspektören för flygvapnet).

Начальнікі Арміі

• Пэр Сульван (па-швэдзку: Per Sylvan, 1937—1940)
• Івар Хольмквіст (па-швэдзку: Ivar Holmquist, 1940—1944)
• Арчыбальд Дугляс (па-швэдзку: Archibald Douglas, 1944—1948)
• Карл Аўгуст Эрэнсвэрд (па-швэдзку: Carl August Ehrenswärd, 1948—1957)
• Торд Бондэ (па-швэдзку: Thord Bonde, 1957—1963)
• Курт Ёрансан (па-швэдзку: Curt Göransson, 1963—1969)
• Карл Эрык Альмгрэн (па-швэдзку: Carl Eric Almgren, 1969—1976)
• Нільс Шольд (па-швэдзку: Nils Sköld, 1976—1984)
• Эрык Бэнгтсан (па-швэдзку: Erik G. Bengtsson, 1984—1990)
• Окэ Сагрэн (па-швэдзку: Åke Sagrén, 1990—1994)

Начальнікі Штаба Арміі

• Окэ Сагрэн (па-швэдзку: Åke Sagrén, 1994—1996)
• Мэртыль Мэлін (па-швэдзку: Mertil Melin, 1996—1998)

Генэральныя інсьпектары

• Паўль Дэгерлюнд, (па-швэдзку: Paul Degerlund, 1998—2000)
• Альф Сандквіст, (па-швэдзку: Alf Sandqvist, 2000—2005)
• Свэркер Ёрансан, (па-швэдзку: Sverker Göranson, 2005—2007)
• Бэрндт Грундэвік, (па-швэдзку: Berndt Grundevik, 2007—па цяперашні час)

Тэхніка і ўзбраеньне

Зброя і ўзбраеньне Швэдзкай Арміі[2]
Найментне	Тып	Колькастць наяўных	Краіна- вытворца	Гады вытворчастці	Нататкі
Стралковае ўзбраеньне
Bofors Ak 5CF	аўтаматычная вінтоўка	40,000
Бронетэхніка
Strv 122 («Леапард» 2S)	асноўны баявы танк	120
Strv 121 («Леапард» 2A4)	асноўны баявы танк	160
CV9040	баявая машына пяхоты	355
Pbv 501	баявая машына пяхоты	300	/
Pbv 401A	бронетранспартэр	80	/
Pbv 302	бронетранспартэр	175
XA-180 і XA-203	бронетранспартэр	170
Артылерыя
155-мм САУ «Арчэр»	самаходная гаўбіца	48
120-мм	мінамёт	50
40-мм Strv 90LV	ЗСУ	30
Супрацьтанкавае ўзбраеньне
Rb55	СТКР
Rb56	СТКР
AT4	супрацьтанкавы гранатамёт
«Карл-Густаў»	безадкатная гармата
СПА
RBS 70 у розных варыянтах	СТКР
RBS 90
Самалёты
CASA C-212	транспартны самалёт	1
Sperwer	БПЛА	3

Глядзіце таксама

• Ak5

Знакі адрозьненьня

Генэралы і афіцэры

Катэгорыі	Генэралы[3]				Старэйшыя афіцэры				Малодшыя афіцэры[3]			Кадэты (кандыдаты ў афіцэры)
Швэдзкае званьне	General	Generallöjtnant	Generalmajor	Brigadgeneral	Överste 1. gr ²	Överste	Överstelöjtnant	Major	Kapten	Löjtnant	Fänrik 4	Kadett 2 året ³	Kadett 1 året ³
Беларускае адпаведнае	Генэрал-палкоўнік	Генэрал-лейтэнант	Генэрал-маёр	«Брыгадны генэрал»	«Палкоўнік 1 ступені»	Палкоўнік	Падпалкоўнік	Маёр	капітан	Лейтэнант	Прапаршчык (фэнрых)	«Кадэт другога году»	«Кадэт першага году»
Скарачэньне	Gen	GenLt	GenMj	BrigGen	Öv 1.gr	Öv	Övlt	Mj	Kn	Lt	Fk

• ¹ Хоць Швэцыя і не ўваходзіць у НАТА, званьні пераведзены з афіцыйнай публікацыі швэдзкіх УС^[4].
• ² З 1 чэрвеня 2000 званьне «палкоўніка першай ступені» (па-швэдзку: Överste av första graden) не прысвойваецца.
• ³ Кадэты (па-швэдзку Kadett) фармальна зьяўляюцца сэржантамі. Таму іх часта называюць шэўрон-сэржантамі (па-швэдзку: vinkelsergeanter) з-за шэўронав (вогульнікаў) на іх пагонах.

Сэржанты і шарагоўцы

NATO Code 1	OR-8	OR-7	OR-5	OR-4	OR-3	OR-1
Troop formation	Platoon Grade Plutonsbefäl		Squad Leaders Gruppbefäl			-
						No insignia³
Swedish Rank	Fanjunkare²	Sergeant	Överfurir²	Furir	Korpral	Menig
British equivalents	Warrant Officer 2nd Class	Staff Sergeant	Sergeant	Corporal	Lance-Corporal	Private
Abbreviation	Fj	Sg	ÖFu	Fu	Krp

• ¹ Sweden is not a member of the North Atlantic Treaty Organisation. The translations to British Army ranks have been taken taken from an official Swedish Armed Forces publication^[4] and NATO rank codes have been extrapolated from those the British Army assigns to the equivalent rank.
• ² No permanent appointments to these ranks are currently made. Officers already appointed retain their rank and temporary appointments are made for international missions.
• ³ Instead of rank insignia, privates wear the insignia of their branch (armour, infantry etc) on the left collar of the battle dress uniform (BDU). All personnel, regardless of rank wear the branch insignia on the right collar. Lance-Corporal and above wear their respective rank insignia on the left collar. (See picture to the right)

Літаратура

• Artéus Gunnar Den gamla krigsmakten. — 2.uppl. Östersund. — Stockholm: 1996. — ISBN 91-972969-0-2