Сымбаль (знак)

Сы́мбаль (па-грэцку: σύμβολον) — гэта знак, выява якой-небудзь рэчы або жывёлы для абазначэньня сутнасьці прадмета^[1]; умоўны знак якіх-небудзь паняцьцяў, ідэяў, зьяваў^[2].

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Сымбаль (неадназначнасьць).

Паняцьце сымбалю цесна зьвязанае з такімі катэгорыямі, як мастацкі вобраз, алегорыя і параўнаньне. Зьявіўшыся ў Старажытнай Грэцыі сымбаль першапачаткова пазначаў рэчыўны знак, які меў тайны сэнс для групы асобаў, аб’яднаных вакол якога-небудзь культу. Напрыклад, у эпоху позьняй антычнасьці крыж стаў сымбалем хрысьціянства. У найноўшы час свастыка стала сымбалем фашызму.

У XX стагодзьдзі нэакантыянец Касірэр абагульніў паняцьце сымбалю і аднёс да «сымбалічных формаў» шырокі кляс культурных зьяваў, такіх як мова, міт, рэлігія, мастацтва і навука, з дапамогай якіх чалавек упарадкоўвае навакольны хаос. Раней яшчэ Кант даказваў, што мастацтва, зьяўляючыся інтуітыўным спосабам уяўленьня, носіць сымбалічны характар^[3].

Глядзіце таксама

• Алхімічныя сымбалі
• Астранамічныя сымбалі
• Дзяржаўныя сымбалі
• Рэлігійныя сымбалі
• Сымбалізм
• Сымболіка