Сьцяпан Крашаніньнікаў

Сьцяпа́н Крашані́ньнікаў (па-расейску: Степан Крашенинников; 11 лістапада [ст. ст. 31 кастрычніка] 1711, Масква, Маскоўская дзяржава — 8 сакавіка [ст. ст. 25 лютага] 1755, Санкт-Пецярбург, Расейская імпэрыя) — расейскі батанік, этнограф, географ, падарожнік, дасьледчык Сыбіры і Камчаткі, аўтар знакамітай кнігі «Апісаньне зямлі Камчаткі» (1756).

Сьцяпан Крашаніньнікаў
Дата нараджэньня	18 (29) кастрычніка 1711, 11 лістапада 1711(1711-11-11)[1] або 31 кастрычніка (11 лістапада) 1711[2][3]
Месца нараджэньня	Масква, Маскоўская дзяржава[4][5]
Дата сьмерці	12 (23) лютага 1755[6] (43 гады)
Месца сьмерці	Санкт-Пецярбург, Расейская імпэрыя[4]
Месца пахаваньня	Лазараўскія могілкі[d]
Месца вучобы	Славяна-грэка-лацінская акадэмія[d] (1732)[3] Акадэмічная гімназія[d] Санкт-Пецярбурскі дзяржаўны ўнівэрсытэт
Занятак	батанік, падарожнік-дасьледнік, антраполяг, натураліст, географ
Навуковая сфэра	геаграфія і батаніка
Месца працы	Расейская акадэмія навук[7] Акадэмічны ўніверсітэт Пецярбургскай акадэміі навук[d][3]
Сябра ў	Расейская акадэмія навук[3] і Расейская акадэмія навук[3]
Сьцяпан Крашаніньнікаў у Вікісховішчы

Ад’юнкт натуральнай гісторыі і батанікі Пецярбурскай акадэміі навук (1745). Першы расейскі прафэсар натуральнай гісторыі і батанікі Акадэміі навук (1750). Рэктар Унівэрсытэту акадэміі навук і інспэктар Акадэмічнай гімназіі (1750).

Паходзіў зь беднай сям’і жаўнера з Масквы. У 1733 годзе выправіўся ў Сыбір і Камчатку, дзе правёў каля дзесяці год, робячы справаздачы пра падарожжы, якія ўтрымлівалі зьвесткі па батаніцы, этнаграфіі, заалёгіі, гісторыі, геаграфіі Сыбіры, слоўнікі тунгускай і бурацкай моваў. Падчас экспэдыцыі наведаў Табольск, Кузьнецк, Томск, Іркуцк і Якуцк. У Ахоцк і на Камчатку Крашаніньнікаў адправіўся асобна ад сваёй групы толькі ў суправаджэньні перакладчыка. На паўвостраве дасьледчык правёў чатыры гады, працуючы самостойна. Пасьля вяртаньня працаваў у Пецярбургу і зладзіў экспэдыцыю па Пецярбурскай губэрні, дзе дасьледваў флёру Інгрерманляндыі.