Сэнт-Джонз

Сэнт-Джонз (па-ангельску: St. John's) — сталіца і найбуйнейшы горад Антыгуа і Барбуды. Месьціцца ў заходняй частцы вострава Антыгуа, прылягаючы да гавані Сэнт-Джонз. Насельніцтва места складае 22 219 чалавек. З моманту свайго зьяўленьня па францускім уварваньні ў 1666 годзе горад хутка пашыраўся, у рэшце рэшт замяніўшы Фалмут у якасьці галоўнага места вострава. Да 1689 году Сэнт-Джонз апярэдзіў свайго апанэнта ў колькасьці насельніцтва. Места працягвала расьці цягам 1700-х гадоў, часам пакутуючы ад пажараў або ўраганаў. Сэнт-Джонз у значнай ступені пазьбег узброеных канфліктаў, але ў 1736 годзе ў горадзе плянавалася маштабнае паўстаньне рабоў.

Сэнт-Джонз
Дата заснаваньня:	1666
Краіна:	Антыгуа і Барбуда
Плошча:	10 км²
Вышыня:	0 м н. у. м.
Насельніцтва:	▼21 394 чал. (2025)[1]
Геаграфічныя каардынаты:	17°7′16″ пн. ш. 61°50′41″ з. д.
Сэнт-Джонз на мапе Антыгуа і Барбуды Сэнт-Джонз
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://sjdcanu.com/

Горад уважаецца эканамічным цэнтрам краіны. Тут месьціцца Дзяржаўны каледж Антыгуа, то бок найбуйнейшая вышэйшая навучальная ўстанова краіны, а таксама адкрыты кампус Унівэрсытэту Вэст-Індыі. Сэнт-Джонз спрабуе мадэрнізаваць сваю эканоміку, пабудаваўшы шмат канфэрэнц-цэнтраў і сучасных офісных будынкаў. У ім таксама працуе нацыянальная бібліятэка і большасьць дзяржаўных установаў. Зважаючы на тое, што ў Сэнт-Джонзе месьцяцца рэзыдэнцыі ўсіх трох галінаў улады, аніводны закон ніколі не абвяшчаў яго афіцыйнай сталіцай краю. Большасьць дыпляматычных місій разьмешчаныя ў суседняй вёсцы Марбл-Гіл^[2].