Сябар

Ся́бар — добра знаёмы чалавек, зь якім падтрымліваюцца сяброўскія, даверлівыя стасункі; тава́рыш, пры́яцель.

Арыстотэль уяўляў сябра як alter ego.

Сяброўскія стасункі між юнакамі і дзяўчатамі нярэдка садзейнічаюць узьнікненьню каханьня.

Этымалёгія

Паходзіць ад літоўскага сябрь — таварыш, саўдзельнік. Упершыню згаданае ў Пскоўскай суднай грамаце(d), пазьней — у Перамышлеўскім жыцьці Ісуса Хрыста(d)^[1] і Статуце Вялікага Княства Літоўскага 1529 року.

Прыказкі

• Чалавек безь сяброў, што печ бяз дроў
• Няма грошай — не бяда, як сяброў грамада
• Лепш сто сяброў, чым сто рублёў

Глядзіце таксама

• Сябра