Тадэвуш Матушэвіч

Тадэвуш Віктарын Матушэвіч (па-польску: Tadewusz Wiktoryn Matuszewicz; каля 1765, Расна Берасьцейскага павету — 31 кастрычніка 1819, Балёньня) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага^[1] і Каралеўства Польскага. Пасол Чатырохгадовага Сойму, міністар скарбу Варшаўскага княства.

Тадэвуш Матушэвіч

Тадэвуш Матушэвіч. Невядомы мастак, пач. XIX ст.
Герб «Лебедзь»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1765 Расна Берасьцейскага павету
Памёр	31 кастрычніка 1819 Балёньня
Пахаваны	Чэртоскія могілкі[d]
Род	Матушэвічы
Бацькі	Марцін Матушэвіч Ганна Шчыт-Неміровіч[d]
Дзеці	Андрэй Матушэвіч[d]
Дзейнасьць	палітык, публіцыст, паэт, перакладнік, тэатральны крытык
Подпіс

Паходжаньне і радавод

Прадстаўнік шляхецкага роду Матушэвічаў гербу «Лебедзь», сын Марціна і Ганны са Шчытаў.

Жонка — Марыянна з Пжабяндоўскіх. Ажаніўся ў 1790 годзе. Меў сыноў Адама і Севярына, дачку Соф’ю.

Па сьмерці Марыянны пабраўся шлюбам з Фэліцыяй таксама з Пжабяндоўскіх.

Жыцьцяпіс

• 1765 год — нарадзіўся ў Раснай Берасьцейскага павету.

Навучаўся ў Калегіюме Канарскага ў Варшаве. Рана распачаў палітычную дзейнасьць як прыхільнік партыі Чартарыйскіх.

• 1784 год — абіраўся паслом ад Берасьцейскага павету на гарадзенскім сойме.
• 1786 год — дэпутат Трыбуналу Вялікага Княства Літоўскага.
• 1788—1792 гады — пасол ад Берасьцейскага павету на Чатырохгадовым Сойме. Абіраўся чальцом Дэпутатам замежных справаў (20 сьнежня 1788). У часе дыскусіі пра месты ў 1789 годзе выступаў за правядзеньне рэформаў і наданьне ім большых правоў. Удзельнічаў у апошняй фазе падрыхтоўкі Канстытуцыі 3 траўня. На соймавым паседжаньні 3 траўня ад імя Дэпутацыі замежных справаў прадставіў даклад пра міжнародную сытуацыю, дзе давёў небясьпеку для Рэчы Паспалітай з боку суседніх дзяржаваў. Быў адным з рэдактараў «Газэты Нацыянальнай і замежнай» (па-польску: Gazeta Narodowa i Obca), чальцом Таварыства Сяброў Канстытуцыі 3 траўня.

Т. Матушэвіч. Мастак М. Герман, 1826

• 1794 год — удзельнічаў у паўстаньні; уваходзіў у склад Найвышэйшай Нацыянальнай Рады, быў кіраўніком Аддзелу Патрэбаў Войска.

Па здушэньня паўстаньня жыў некаторы час на Беларусі, пазьней перабраўся ў Польшчу. Займаўся літаратурай. Як сябар Чартарыйскіх дапамагаў у справах апякунства Дамініка Радзівіла.

• 1809 год — уваходзіў у склад Цэнтральнай Рады Галіцыі
• 1 кастрычніка 1811 году — прызначыны міністрам скарбу Варшаўскага княства.
• 1812 год — у француска-расейскую вайну быў адным з ініцыятараў стварэньня Генэральнай канфэдэрацыі.
• 1815 год — удзельнічаў у падрыхтоўцы канстытуцыі Каралеўства Польскага.

Творчасьць

Аўтар перакладаў і тэатральных рэцэнзіяў^[2].