Тканка

Тка́нка — гэта сукупнасьць вузаў, якія зьвязаныя агульным паходжаньнем і выконваюць агульныя функцыі^[1][2]. Вывучэньнем тканак займаецца навука гісталёгія, бацькам якой уважаецца францускі навуковец Ксаўе Буша^[3]. Тканкі займаюць біялягічны арганізацыйны ўзровень паміж вузамі і цэлым органам. Адпаведна, органы ўтвараюцца шляхам функцыянальнага групаваньня некалькіх тканак^[4].

Мікраскапічны выгляд гісталягічнага ўзору лёгкіх чалавека, які складаецца з розных тканак, як то крыві, злучальнай тканкі, судзінкавага эндатэля і дыхальнага эпітэля, афарбаванага гематаксылінам і эазінам.

У набор клясычных матэрыялаў і інструмэнтаў дзеля вывучэньня тканак улучаюць парафінавы блёк, у які ўсталёўваецца тканка дзеля фіксацыі і зручнасьці атрыманьня зрэзу, гісталягічны фарбавальнік і аптычны мікраскоп. За апошнія дзесяцігодзьдзі разьвіцьцё электроннай мікраскапіі, імунафлюарэсцэнцыі і выкарыстаньне замарожаных зрэзаў тканак дазволілі праводзіць больш дэталёвае візуальнае дасьледаваньне тканак. Гэтыя інструмэнты дазваляюць пабачыць і праназіраць за здаровымі і пашкоджанымі тканкамі, тым самым значна паляпшаючы клінічную дыягностыку і прагноз. Гэтыя дасягненьні выкарыстоўваюцца сучаснай мэдыцынай, у прыватнасьці ў хірургіі — гісталагічнае дасьледаваньне ёсьць базавым для тканкавай дыягностыкі пухлінаў ды іншых паталягічных станаў.