Томас Карлайл

Томас Карлайл (па-ангельску: Thomas Carlyle; 4 сьнежня 1795, Эклефэган — 5 лютага 1881, Лёндан) — брытанскі пісьменьнік, гісторык і філёзаф шатляндзкага паходжаньня, аўтар шматтомных сачыненьняў «Француская рэвалюцыя» (1837), «Героі, шанаваньне герояў і гераічнае ў гісторыі» (1841), «Гісторыя жыцьця Фрыдрыха II Прускага» (1858—1865). Вызнаваў рамантычны «культ герояў» — выключных асобаў накшталт Напалеона, якія сваімі ўчынкамі зьдзяйсьняюць боскае наканаваньне і рухаюць чалавецтва наперад, узвышаючыся над натоўпам абмежаваных абывацеляў. Вядомы таксама як адзін з бліскучых стылістаў віктарыянскай эпохі.

Томас Карлайл
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	4 сьнежня 1795(1795-12-04)[1][2][3][…] Ecclefechan[d], Дамфрысшыр[d], Каралеўства Вялікабрытанія
Памёр	5 лютага 1881(1881-02-05)[1][2][3][…] (85 гадоў) Лёндан, Вялікабрытанія[d][4]
Пахаваны	Johnstone United Presbyterian Church, Hoddom Road, Ecclefechan[d][5]
Бацькі	Margaret Aitken Carlyle[d][6]
Сужэнец	Jane Welsh Carlyle[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	мовазнавец, гісторык літаратуры, гісторык, перакладнік, матэматык, філёзаф, эсэіст, пісьменьнік, літаратурны крытык, навэліст, настаўнік
Мова	ангельская[7] і нямецкая
Узнагароды	сябра Амэрыканскай акадэміі мастацтваў і навук[d] (1878) сябра Каралеўскага таварыства Эдынбургу[d] (1866)
Подпіс
Томас Карлайл у Вікісховішчы

Томас Карлайл