Тэадагад

Тэадагад (лац. Theodahadus, Theodahatus; каля 480—536) — кароль остготаў (534—536).

Тэадагад
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 480, Таўрэсій[d]
Памёр	сьнежань 536, Фламініева дарога[d], Рым
Нашчадкі	Teodenanda[d] і Theodigisel[d][1]
Дынастыя	Амалы[d]
Сужэнец	Gudeliva[d]
Бацька	невядома
Маці	Амалафрыда[d]

Біяграфія

Паходзіў з дынастыі Амалаў, сын сястры Тэадорыха Амалафрыды, каралевы вандалаў.

Спрабаваў атрымаць падтрымку рымскіх сэнатараў. З гэтай мэтай прызначаў на найвышэйшыя дзяржаўныя пасады выхадцаў з сэнацкай шляхты. У 535 годзе выдаў замуж за аднаго з новапрызначаных рымскіх патрыцыяў дзяўчыну з гоцкага каралеўскага роду Амалаў^[2].

Паводле сьведчаньня Пракопіюса Кесарыйскага, быў не пазбаўленым асьветы чалавекам, але сквапным, баязьлівым, вераломным і ўладалюбівым. Валодаючы вялікімі землямі ў Тусцыі (Таскане), спрабаваў павялічыць іх шляхам заваяваньня; «ён лічыў вялікім няшчасьцем мець суседзяў». Зь нянавісьці да рэгенткі Амаласунты, сваёй стрыечнай сястры, усталяваў таемныя дачыненьні з Канстантынопалем і пастанавіў перадаць усю Тусцыю Бізантыі, каб потым жыць у Канстантынопалі ў якасьці сэнатара і карыстацца яго набыткамі.

Глядзіце таксама

• Тэўдагад