Урбаністыка

Урбані́стыка (або геаўрбаністыка) — разьдзел эканамічнай геаграфіі, які займаецца комплексным аналізам і вывучэньнем праблемаў, зьвязаных з функцыянаваньнем і разьвіцьцём гарадзкіх цэнтраў. За няпоўныя сто гадоў свайго адасобленага разьвіцьця як вобласьць прыкладных навук мела некалькі зьменаў свайго набору парадыгмаў.

Шанхай — адзін з найбольшь населеных гарадоў сьвету. З сярэдзіны 90-х гадоў Шанхай перажыў бурны эканамічны рост, які выклікаў шэраг праблем, такіх як пагаршэньне экалёгіі, недаразвітасьць транспартнай інфраструктуры, беспрацоўе.^[1]

Першая парадыгма — пасылка, якая прывяла ўласна да ўзьнікненьня ўрбаністыкі, адбылася з традыцыі разгляду гораду як «вялікага заводу», у якім можна падлічыць асноўныя парамэтры жыцьцядзейнасьці, і ў выніку — спрагназаваць разьвіцьцё і рэакцыю на сыстэмныя праблемы.

Аднак, практыка ўжываньня такой парадыгмы ў буйных заходніх гарадах прывяла да таго, што ўрбаністыка ў 60—70 гады XX стагодзьдзя перажыла дзьве хвалі крытыкі і зьмены мэтадалягічных асноваў, зьвязаных з уводзінамі антыпазытывісцкага прынцыпу «няпоўнай пасьціжнасьці аб’екта», і прынцыпу пераводу часткі элемэнтаў складанага аб’екта ў разрад аўтаномных суб’ектаў.