Франсуа Рэнэ дэ Шатабрыян

Франсуа́ Рэнэ́ дэ Шатабрыя́н (па-француску: François-René, vicomte de Chateaubriand; 4 ліпеня 1768, Сэн-Малё — 4 ліпеня 1848, Парыж) — францускі пісьменьнік і дыплямат, адзін з заснавальнікаў рамантызму ў францускай літаратуры. Акрамя значнага ўнёску ў францускае краснае пісьменства быў адным з найактыўнейшых палітыкаў Францыі, служыў некалькім манархам, быў міністрам замежных справаў Францыі ў пэрыяд рэстаўрацыі Бурбонаў.

Франсуа Рэнэ дэ Шатабрыян
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	4 верасьня 1768(1768-09-04)[1][2][3][…] Сэн-Малё[d], Каралеўства Францыя[d][4]
Памёр	4 ліпеня 1848(1848-07-04)[1][2][3][…] (79 гадоў) 10-я акруга Парыжа[d], Парыж[4]
Пахаваны	магіла Шатабрыяна[d]
Бацькі	René-Auguste de Chateaubriand[d] Apolline Jeanne Suzanne de Bédée[d]
Сужэнец	Сэлеста дэ Шатабрыян[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	перакладнік, палітык, дыплямат, гісторык, паэт, навэліст, журналіст, эсэіст, вайсковец, біёграф, пісьменьнік
Гады творчасьці	з 1797
Жанр	эсэ, мэмуары[d] і аўтабіяграфія[d]
Мова	француская мова[5]
Узнагароды
Подпіс
Франсуа Рэнэ дэ Шатабрыян у Вікісховішчы

Літаратурны геній Шатабрыяна натхніў на творчасьць цэлую плеяду новых пісьменьнікаў ня толькі Францыі, але і сьвету.