Францішак Заблоцкі

Франці́шак Забло́цкі (па-польску: Franciszek Zabłocki; 2 студзеня 1752 — 10 верасьня 1821, Коньскаволя каля Пулаў) — польскі адукацыйны дзяяч, паэт, больш знакаміты як аўтар камэдыяў польскага асьветніцтва.

Францішак Заблоцкі
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	2 студзеня 1752(1752-01-02)[1] Валынь, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Памёр	10 верасьня 1821(1821-09-10)[1] (69 гадоў) Коньскаволя, Пулаўскі павет, Люблінскае ваяводзтва, Польшча
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт, перакладнік, пісьменьнік
Мова	польская мова[2]
Узнагароды	мэдаль Merentibus[d]
Францішак Заблоцкі ў Вікісховішчы

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Заблоцкі.

З 1774 году працаваў ў Камісіі народнай асьветы, пасьля — Таварыстве элемэнтарных кніжак і камісіі адукацыі Варты законаў. Удзельнічаў у паўстаньні Касьцюшкі. Па задушэньні паўстаньня выехаў да Рыму, дзе быў быў высьвечаны на ксяндза.

З 1798 году быў пробашчам у Гуры Пулаўскай, а з 1800 году — у Коньскаволі. Там апекаваўся псыхічна хворым паэтам Францішкам Дыянізім Князьнінам.

Аўтар больш за 50 камэдыяў, у якіх атакаваў сарматызм і адсталасьць. Перакладаў таксама творы зь іншых моваў.