Франчэска Андрыёлі

Франчэска Андрыёлі (па-польску: Franciszek Andriolli, па-летувіску: Pranciškus Andriolis; 1794, Брэнтаніка ля Равэрэта(it), Трэнтына-Альта Адыджэ, Італія — травень 1861, Вільня) — мастак, жывапісец, скульптар італьянскага паходжаньня; бацька мастака-ілюстратара Міхала Эльвіра Андрыёлі.

Франчэска Андрыёлі
Імя пры нараджэньні	Francesco Andriolli
Дата нараджэньня	1794(1794)
Месца нараджэньня	Брэнтаніка ля Равэрэта(it)
Дата сьмерці	1861(1861)
Месца сьмерці	Вільня
Месца вучобы	Віленскі ўнівэрсытэт[d] (1832) Імпэратарская акадэмія мастацтваў[d] (1839)
Занятак	скульптура, жывапіс

Біяграфія

Служыў у арміі Напалеона, у чыне капітана ўдзельнічаў у паходзе на Расею (1812), трапіў у палон. Пасьля вызваленьня з палону ажаніўся на польцы і абгрунтаваўся ў Вільні. У 1827 прыняў расейскае падданства. У Віленскім унівэрсытэце атрымаў спэцыяльнасьць жывапісца і дэкаратара (1832). Вытрымаў іспыт у Віленскай губэрнскай гімназіі па спэцыяльнасьці настаўніка маляваньня павятовых вучэльняў і па рэкамэндацыі Беларускай вучэбнай акругі ад 16 студзеня 1839 году за яго працы: карціну алеем, чатыры малюнка алоўкам і малюнак тушшу, 7 красавіка 1839 году атрымаў дыплём настаўніка маляваньня ў Імпэратарскай Акадэміі мастацтваў у Санкт-Пецярбурзе.^[1][2] Некаторы час выкладаў у Шаўлях у дваранскім вучылішчы.

Творчасьць

У 1830-я гады рэстаўраваў скульптуры і фрэскі ў каталіцкім катэдральным саборы ў Вільні. Аўтар скульптурных твораў: «Укрыжаваньне» для францішканскага касьцёла Ўшэсьця Сьвятой Дзевы Марыі ў Вільні, 1841; таксама скульптурнага дэкору ў касьцёле Сьвятога Яна Хрысьціцеля ў Біржах.^[3][4]