Царква Покрыва Багародзіцы (Дудзічы)

Царква Покрыва Багародзіцы — помнік архітэктуры XVIII стагодзьдзя ў Дудзічах. Знаходзілася ў паўднёвай частцы мястэчка. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры.

Помнік сакральнай архітэктуры
Царква Покрыва Багародзіцы
Пакроўская царква
Краіна	Беларусь
Вёска	Дудзічы
Каардынаты	53°35′02″ пн. ш. 27°40′07.80″ у. д.
Заснавальнік	Юзэф Прозар[d] і Аляксандра з Заранкаў[d]
Першае згадваньне	1780
Царква Покрыва Багародзіцы на мапе Беларусі Царква Покрыва Багародзіцы

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

У 1780 годзе Юзэф Прозар, выконваючы волю памерлай жонкі, збудаваў у Дудзічах ўніяцкую Пакроўскую царкву на месцы драўлянага касьцёла Заранкаў. Пры царкве пачала дзеяць 2-клясная школа.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

Па другім падзеле Рэчы Паспалітай (1793 год), калі Дудзічы апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, царква працягвала дзеяць як уніяцкая. Па гвалтоўнай ліквідацыі Грэцка-Каталіцкай (Уніяцкай) царквы ў 1839 годзе расейскія ўлады адабралі будынак царквы ў Сьвятога Пасаду і перадалі ў валоданьне Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы).

Па пажары ў 1895 годзе адбыліся перазахаваньні (24 труны) у капліцу, збудаваную Міхалам і Аляксандрам Ельскімі на могілках ва ўрочышчы Кобані.

Найноўшы час

У часы Другой сусьветнай вайны савецкія артылерыйскія назіральнікі занялі ўзвышша над мясцовасьцю — царкоўную званіцу і адтуль карэктавалі агонь артылерыі. Каб перашкодзіць гэтаму, войскі Трэцяга Райху сканцэнтравалі на будынку ўвесь агонь, царква згарэла^[1].

Архітэктура

Помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Царква была высокай, каля 18 мэтраў, і славілася цудоўным абразам Маці Божай.

Скляпеньні царквы служылі крыптай. Тут спачылі Заранкі-Грабоўскія, Прозары, Ельскія, Ліпскія, Францішак Букаты.