Чандрасэкара Вэнката Раман

Чандрасэкара Вэнката Ра́ман (па-тамільску: சந்திரசேகர வெங்கடராமன்; 7 лістапада 1888, Тыручырапальлі, Брытанская Індыя — 21 лістапада 1970, Бангалор, Індыя) — індыйскі фізык, ляўрэат Нобэлеўскае прэміі 1930 за працы па рассеяньні сьвятла і за адкрыцьцё эфэкту, названага ў яго гонар.

Чандрасэкара Вэнката Раман
там. சந்திரசேகர வெங்கடராமன்
Дата нараджэньня	7 лістапада 1888(1888-11-07)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Тыручырапаллі, Тамілнад, Брытанская Індыя
Дата сьмерці	21 лістапада 1970(1970-11-21)[2][3][4][…] (82 гады)
Месца сьмерці	Бангалор, Індыя
Месца вучобы	Прэзыдэнцкі коледж у Мадрасе
Занятак	фізык, прафэсар унівэрсытэту, крышталограф
Навуковая сфэра	фізыка
Месца працы	Інстытут фізыкі ў Бангалоры (1933—1948) Інстытут Рамана ў Хебале (1948—1970)
Вядомы як	адкрывальнік камбінацыйнага расьсейваньня сьвятла на вадкасьцях
Сябра ў	Лёнданскае каралеўскае таварыства, Акадэмія навук СССР[d], Папская акадэмія навук[d][5], Вугорская акадэмія навук[6], Расейская акадэмія навук[7] і Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d]
Бацька	R. Chandrasekhara Iyer[d][8]
Маці	Parvathi Ammal[d][8]
Дзеці	Venkatraman Radhakrishnan[d][8] і Chandrasekhar (Raja) Raman[d][8]
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія (1930)
Подпіс
Чандрасэкара Вэнката Раман у Вікісховішчы

Жыцьцё і кар’ера

У 1906 годзе скончыў Прэзыдэнцкі коледж у Мадрасе. Ад 1917 г. прафэсар Калькацкага ўнівэрсытэту. У 1933 годзе стаў дырэктарам Інстытуту навукі ў Бангалоры. Сябра Індыйскай АН ад 1934 г. У 1947 г. абраны замежным сябрам АН СССР. Ад 1948 г. сумяшчаў працу з пасадай прэзыдэнта Індыйскай АН. У 1957 годзе атрымаў міжнародную Ленінскую прэмію^[9].

Унёсак у навуку

Навуковыя працы па оптыцы, малекулярнай фізыцы, фізыцы крышталёў, акустыцы. У 1928 годзе разам з К. С. Крышнанам адкрыў камбінацыйнае расьсеяньне сьвятла на вадкасьцях (эфэкт Рамана).