Шаміль

Шамі́ль (26 чэрвеня 1797, вёска Гімры, цяпер Унцукульскі раён, Дагестан — 4 лютага 1871, Мэдына, цяпер у Саудаўскай Арабіі) — правадыр жыхароў Каўказу Паўночна-каўкаскага імамства. Аварец. Ваяваў з Расеяй з 1834 па 1859 гады. Быў ярым праціўнікам Расеі. За яго праўленьне імамства дасягнула найбольшага росквіту, як культурнага так і вайсковага. Вельмі шануецца сёньня жыхарамі Каўказу. У 1859 годзе быў узяты ў палон расейскімі войскамі. Жыў у Калузе, а потым у Кіеве. У 1871 годзе цар Мікалай I дазволіў паехаць у Мэку, а потым у Мэдыну для паломніцтва. Памёр у Мэдыне.

Шаміль
Шаміль
Дата нараджэньня	26 чэрвеня (7 ліпеня) 1797[1]
Месца нараджэньня	Гiмры[d], Avar Khanate[d]
Дата сьмерці	4 лютага 1871(1871-02-04)[2][1] (73 гады)
Месца сьмерці	Мэдына, Абісінскі эялет[d], Асманская імпэрыя
Месца пахаваньня	Аль-Бакі[d]
Занятак	палітык, імам
Дзеці	Dzhamalddin bin Shamil[d] і Газі-Мухамад[d]
Подпіс
Шаміль у Вікісховішчы

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Шаміль (неадназначнасьць).