Эмацыйнае выгараньне

страта большасьці цялесна-пачуцьцёвай сілы ў выніку вымушанага знаходжаньня ў пачуцьцёва нагружаных абставінах падчас выкананьня працоў From Wikipedia, the free encyclopedia

Эмацыйнае выгараньне
Remove ads

Эмацыйнае выгараньне — страта большасьці цялесна-пачуцьцёвай сілы ў выніку вымушанага знаходжаньня ў пачуцьцёва нагружаных абставінах падчас выкананьня працоўных абавязкаў.

Хуткія факты Спэцыяльнасьць, Сымптомы ...

Пераадольваецца праз пазьбяганьне стрэсу і ўсталяваньне раўнавагі між выдаткамі на працу і атрыманьнем узнагароды. Найчасьцей сустракаецца сярод лекараў, кіраўнікоў і настаўнікаў. У 1974 г. амэрыканскі псыхоляг Гэрбэрт Фрудэнбэргэр упершыню апісаў прафэсійнае выгараньне.

Remove ads

Папярэджаньне

Прадухіленьню душэўнага выгараньня спрыяюць адмова ад працы па-за службовай інструкцыяй, заняткі цялеснымі практыкаваньнямі, станоўчыя адчуваньні ад сустрэчы зь сябрамі, расслабляльны адпачынак, плянаваньне дня, уменьне адасаблівацца ад непрыемных людзей і разьвіцьцё творчых задаткаў[1].

Чыньнікі

Схільнасьць да эмацыйнага выгараньня выклікаюць працагалізм, скіраванасьць на дасканалы вынік, жаданьне ўсё кантраляваць, чаканьне дасканаласьці ад працы і жыцьця, празьмерны абсяг і аднастайнасьць працы, ненармаваны расклад працы, зьвесткавая перагрузка, міжасабовыя сутыкненьні, адсутнасьць належнага душэўна-рэчыўнага ўзнагароджаньня і часу на адпачынак, высокая канкурэнцыя і пастаянная крытыка[1].

Remove ads

Праявы

Эмацыйнае выгараньне выяўляецца праз саманезадаволенасьць і незадаволенасьць працай, страту разуменьня і спагады да людзей, якім даводзіцца дапамагаць паводле працоўных абавязкаў[1].

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads