Юзэф Сасноўскі

Ю́зэф Сасно́ўскі (? — 31 сьнежня 1783) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар польны літоўскі (1764—1771), ваявода смаленскі (1771—1775), гетман польны літоўскі (1775—1780), ваявода полацкі (з 1781).

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Сасноўскі.

Юзэф Сасноўскі

Юзэф Сасноўскі
Герб «Наленч»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1710[1][2]
Памёр	31 сьнежня 1783
Род	Сасноўскія
Бацькі	Марцін Сасноўскі[d] Тэафіла з Крушынскіх[d]
Дзеці	Людвіка з Сасноўскіх[d] і Кацярына Сасноўская[d]
Дзейнасьць	дыплямат
Рэгаліі
Ордэн Белага арла Ордэн сьвятога Станіслава

Кавалер ордэнаў Белага Арла (1762) і Сьвятога Станіслава (1765).

Біяграфія

Людвіка Сасноўская

Прадстаўнік шляхецкага роду Сасноўскіх гербу «Наленч», сын Марціна і Тэафіліі з Крушынскіх.

Зьвязаў сваю кар’еру з партыяй Чартарыйскіх, дзякуючы падтрымкі якіх сьпярша абіраўся паслом на сойм ад Холмскага ваяводзтва^[3], пазьней — маршалкам элекцыйнага сойму.

Ажаніўся з Тэкляй Дэспат-Зяновіч, зь якой меў дачок Кацярыну і Людвіку. Атрымаў вядомасьць тым, што адмовіўся даць згоду на шлюб сваёй дачкі з Тадэвушам Касьцюшкам (палічыў ягоны род занадта бедным).