Януш Антоні Вішнявецкі

(1678—1741) кашталян кракаўскі From Wikipedia, the free encyclopedia

Януш Антоні Вішнявецкі
Remove ads

Я́нуш Анто́ні Вішняве́цкі (1678 — 18 лютага 1741, Львоў) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, Рэчы Паспалітай. Падчашы вялікі літоўскі (1697—1699), маршалак надворны літоўскі (1699—1702), кашталян (1702—1703) і ваявода віленскі (1704—1706), ваявода (1706—1726) і кашталян кракаўскі (з 1726).

Быў старостам крамянецкім, пінскім і наватарскім. Кавалер Ордэна Белага Арла (1717)[5].

Remove ads

Біяграфія

Thumb
Тэафілія зь Ляшчынскіх

З княскага роду Вішнявецкіх гербу «Карыбут», сын Крыштапа, ваяводы бэлзкага, і Ганны з Хадароўскіх. Меў брата Міхала Сэрвацыя.

У 1697 годзе атрымаў урад падчашага вялікага, у 1699 годзе — маршалка надворнага, у 1702 годзе — кашталяна віленскага, у 1704 годзе — ваяводы віленскага, у 1706 годзе — ваяводы кракаўскага, у 1726 годзе — кашталяна кракаўскага. Удзельнічаў у барацьбе літоўскай (беларускай) шляхты супраць засільля Сапегаў у Вялікім Княстве Літоўскім[6].

Заснаваў калегюім езуітаў у Крамянцы, фундаваў францішканскі касьцёл Сьвятога Антонія ў Львовепрэзьбітэрыюме захоўваюцца партрэты яго і жонкі), рэканструкцыю касьцёла ў Белым Камені.

У 1704 годзе ажаніўся з Тэафіліяй (1680—1757), дачкой ваяводы падляскага Вацлава Ляшчынскага (пам. у 1688) і Соф’і Вішнявецкай(1655—1681). У шлюбе нарадзілася дачка Францішка Ўршуля (1705—1753), якая ў 1725 годзе выйшла за Міхала Казімера Радзівіла «Рыбаньку» (1702—1762), ваяводу віленскага і гетмана вялікага літоўскага.

Спачыў у крыпце Львоўскай катэдры.

Remove ads

Галерэя

Крыніцы

Літаратура

Вонкавыя спасылкі

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads