Ѡ
кірылічная літара From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Ѡ, ѡ (амэга, от, о; курсіў: Ѡ ѡ) — старая кірылічная літара[1] стара- і царкоўнаславянскай кірыліцы, іншыя назвы: от, о. Адпавядае грэцкай літары О вялікае (Ω, ω), хоць адлюстроўвае толькі малое яе напісаньне (загалоўныя сустракаецца вельмі рэдка, толькі ў загалоўках у дэкаратыўных мэтах). У старажытнай (круглай) глаголіцы мае выгляд . Лікавае значэньне ў кірыліцы — 800, у глаголіцы — 700.
У стараславянскай мове од паводле гучаньня не адрозьніваецца ад звычайнай літары О; ўжываньне той або іншай з гэтых літараў вызначалася эстэтычнымі меркаваньнямі й свабодным месцам у радку (натуральна, з выняткам лікавага выкарыстаньня літараў). Даволі рана выпрацаваўся звычай пісаць праз Од спалучэньне О у пачатку слова, ставячы пры гэтым літары адну на адну; так паўстаў знак Ѿ, які даволі часта лічаць асобнай літараў (з такім разуменьнем беспасьпяхова змагаюцца ўжо амаль чатыры стагодзьдзі).
У сярэдзіне XVII ст. пад уплывам польскае мовы ў тэкстах украінска-беларускага зводу царкоўнаславянскае мовы Ѡ пачала замяняць літару Ó: рѡжа [ружа], огѡрок [агу́рак], агѡлны [агу́льны], Бѡг [Буг] (рака), Навагрѡдак [Навагру́дак] (горад).
Remove ads
Варыянты ад
Лічбавае значэньне
У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Ѡ мае значэньне лічбы — 800.
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads