Аўтсорсінг

Аўтсорсінг (па-ангельску: outsourcing) — выкарыстаньне зьнешняе арганізацыі для выкананьня няпрофільных работаў альбо аднаго ці некалькіх этапаў вытворчага працэсу. Тэрмін таксама прымяняецца пры пераводзе вытворчасьці ў іншую краіну. У адрозьненьне ад паслугаў сэрвісу і падтрымкі, якія маюць адзінкавы, эпізадычны, выпадковы характар, які абмежаваны пачаткам і сканчэньнем, на аўтсорсінг перадаюцца звычайна функцыі па прафэсійнай падтрымцы бесперабойнай працаздольнасьці асобных сыстэмаў і інфраструктуры на аснове доўгатэрміновага кантракту. Наяўнасьць бізнэс-працэсу зьяўляецца адметнай рысай аўтсорсінгу ад розных іншых формаў аказаньня паслугаў і абанэнцкага абслугоўваньня.

Аўтсорсінгам таксама зьяўляецца практыка перадачы кантролю за дзяржаўнымі паслугамі на некамэрцыйныя карпарацыі^[1]. Аўтсорсінг ўключае ў сябе складаньне як зьнешніх і ўнутраных кантрактаў^[2], а часам і ўключае ў сябе афшорынг або перамяшчэньне бізнэс-функцыяў у іншую краіну^[3].

Галоўнай крыніцай эканоміі выдаткаў з дапамогай аўтсорсінгу зьяўляецца павышэньне эфэктыўнасьці прадпрыемства ў цэлым і зьяўленьне магчымасьці вызваліць адпаведныя арганізацыйныя, фінансавыя і чалавечыя рэсурсы, каб разьвіваць новыя напрамкі, або сканцэнтраваць намаганьні на існуючых, якія патрабуюць павышанай увагі. Супрацьлегласьцю аўтсорсінгу зьяўляецца інсорсінг, што часам ажыцьцяўляецца праз вэртыкальную інтэграцыю.